MAHKEMESİ:İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ: ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen karar, süresi içinde taraflar vekillerince temyiz edilmiş ve davalı vekili tarafından duruşma talep edilmiş ise de; 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 438. maddesi gereğince duruşma isteğinin miktardan reddine ve incelemenin dosya üzerinden yapılmasına karar verildikten sonra Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor sunuldu, dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; müvekkilinin davalı işverenin yurt dışı şantiyelerinde imalatçı olarak çalıştığını, iş sözleşmesinin haksız feshedildiğini belirterek kıdem ve ihbar tazminatı ile yıllık izin ücreti alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; husumet itirazı ve zamanaşımı def’inde bulunarak davacının belirli süreli sözleşmeler ile aralıklı olarak şirkette çalıştığını, önceki dönemlerin tasfiye edildiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, kararın taraf vekilleri tarafından temyizi sebebi ile bozulması üzerine bozma sonrasında davanın kısmen kabulü yönünde hüküm kurulmuştur.
Temyiz:
Kararı taraf vekilleri temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere göre, tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 10.02.1988 tarih ve 197/2-520 esas, 1988/89 karar sayılı kararında, Yargıtay"ca temyiz incelemesinin yapıldığı sırada dosyada bulunan bir belgenin gözden kaçırılması, maddi hata nedeni olarak açıklanmıştır. Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun kökleşmiş içtihatları maddi hataya dayanan bozma ya da onama ilamının usuli kazanılmış hak oluşturmayacağı yönündedir (Yargıtay HGK 17.01 2007 gün ve 2007/9-13 esas 2007/17 karar ve Yargıtay HGK 25.06.2008 gün ve 2008/11-448 esas, 2008/454 karar).Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulunun 04.02.1959 gün ve 1957/13 esas, 1959 karar ve 09.05.1960 gün 1960/21 esas, 1960/9 karar sayılı kararlarında da açıklandığı üzere Yargıtayca maddi hata sonucunda verilen bir karara Mahkemece uyulsa dahi usuli kazanılmış hak oluşturmaz.
Dairemizin 13.10.2014 tarihli bozma ilamında, davacı işçinin yıllık izin alacağı yönünden zamanaşımına uğrayan 02.01.1981-26.05.1999 tarihleri arası dönemin sonraki dönem çalışmaları ile birleştirilmesinin hatalı olduğu yönünde bozma kararı verilmiş, bozma ilamı sonrası alınan bilirkişi raporunda davacının zamanaşımına uğramayan ve tasfiye olduğu da kanıtlanamayan hizmet süresinin bir yılın altında olduğu gerekçesiyle yıllık izin ücretine hak kazanamadığı değerlendirilmiştir. Bozma öncesi alınan raporda 26.05.1999 öncesi dönemin tasfiye edildiği, yıllık izne esas kıdeminin 4 yıl olduğu belirlenmiştir. Ayrıca raporda 14.04.2005-26.09.2005 arası ve 13.08.2007-13.05.2008 tarihleri arası dönemlerin tasfiye olmadığı belirtildiğinden 165 günlük süre 274 günlük süreye katıldığında bir yılı aşan tasfiye edilmemiş dönemin bulunduğu anlaşılmıştır. Davacının bir yıllık izin ücretinin bulunduğu anlaşılmakla yazılı şekilde hüküm kurulması isabetsiz olmuştur.
3-Kıdem ve ihbar tazminatı yönünden ise raporda hesaplanan miktarların raporun sonuç kısmında farklı ve hatalı olarak yer aldığı, mahkemece hatalı olarak raporun sonuç kısmında yer alan dosya ile ilgisiz miktarlara hükmedildiği anlaşılmakla bu hususun maddi hataya dayalı olduğu açık olup davacı vekilinin ilk temyiz dilekçesinde hükmedilen miktarların hatalı olduğu yönünde kararı temyiz etmesine rağmen bu hususun 13.10.2014 tarihli bozma ilamında gözardı edildiği ve bozma ilamına karşı, davacının bozma ilamının maddi hataya dayalı olduğu yönündeki itirazının da mahkemece dikkate alınmadığı anlaşılmıştır. 13.10.2014 tarihli bozma tarihli bozma ilamında bu konunun bozma sebebi yapılmaması da yukarıdaki açıklamalar ışığında davalı lehine usuli kazanılmış hak oluşturmayacağından verilen karar bu açıdan hatalıdır.SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 02.07.2020 gününde oybirliği ile karar verildi.