Yargıtay 6. Hukuk Dairesi 2012/10030 Esas 2013/1623 Karar Sayılı İlamı

6. Hukuk Dairesi
Esas No: 2012/10030
Karar No: 2013/1623
Karar Tarihi: 05.02.2013

Yargıtay 6. Hukuk Dairesi 2012/10030 Esas 2013/1623 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, 9.1.2004 başlangıç tarihli kira sözleşmesi ile davalı kuruma ait tarihi Pazar Hamamı'nı onarım bedeli ile restore etmek, işletmek ve devretmek amaçlı kiralamıştır. Ancak kiracılık süreci içinde davalı kiralayanın ihtarnamesi ile sözleşme feshedilmiş ve kiralanan teslim edilmiştir. Davacı, çevre esnafının haksız rekabete yönelik şikayetleri, davalı idare ve Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kurulu'nun aşırı koruyucu tutumları yüzünden kiralananda iş yapamaz hale gelip taşınmazı daha düşük bedellerle alt kiracılara vermek zorunda kaldığını, davalının talebi üzerine de kiralananı kira süresinin sona ermesine üç yıl dört ay onbeş gün varken tahliye ve teslim ettiğini, taşınmazı büyük masraflarla onarıp restore ettiğini, kira süresi sona ermeden taşınmazın tahliye edildiğinden kalan sözleşme süresi kadar davalının sebepsiz zenginleştiğini iddia ederek muhammen onarım bedelinin kalan süresine karşılık gelen kısmının iadesini talep etmiştir. Mahkemece davacının kendi kusuru ile erken tahliyeye sebebiyet verdiği, tazminat isteyemeyeceği kabul edilmiştir. Ancak kullanamadığı dönem için tazminat isteyemeyeceğinin kabulü davalı yararına sebepsiz zenginleşme oluşturur. Bu nedenle yapılan harcamaların erken tahliye nedeniyle kullanılamayan döneme oranlanması sonucu tespit edilerek, dava kabul edilmelidir.
Kanun Maddeleri: 6100 sayılı HMK'ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK'nın 428.maddesi uyarınca hüküm bozulmuştur.

6. Hukuk Dairesi 2012/10030 E. , 2013/1623 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Tazminat

Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı tazminat davasına dair karar, davacı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Uyuşmazlık, sebepsiz zenginleşme nedeniyle fazlaya ilişkin haklar saklı kalmak kaydıyla 80.000 TL"nin tahsiline ilişkindir. Mahkemece davanın reddine karar verilmesi üzerine hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davada dayanılan ve hükme esas alınan 9.1.2004 başlangıç tarihli ve on yıl süreli kira sözleşmesi konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmamaktadır. Sözleşme ile davalı kuruma ait tarihi Pazar ( Çifte ) Hamamı kira ihale şartnamesindeki açıklamaya göre 1.329.000 TL muhammen onarım bedeli ile restore et- işlet- devret modeli çerçevesinde davacıya kiralanmıştır. Davacı da kiralanandaki restorasyon çalışmalarını 24.8.2004 tarihinde bitirerek kiracı olarak kullanmaya başlamıştır. Ancak kiracılık süreci içinde davacı kiracının kiralananı akde aykırı kullanması ve kira paralarını ödememesi nedeniyle davalı kiralayan 2.9.2010 tarihli ihtarnamesi ile sözleşmenin feshedildiğini ve kiralananın yedi gün içinde teslim edilmesini bildirmiştir. Bu bildirim üzerine de davacı kiralananı 8.9.2010 tarihli tutanakla davalı kiralayana teslim etmiştir. Davacı açmış olduğu işbu davada, gerek çevre esnafın haksız rekabete yönelik şikayetleri, gerek davalı idare ve Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kurulu"nun aşırı koruyucu tutumları yüzünden kiralananda iş yapamaz hale gelip taşınmazı daha düşük bedellerle alt kiracılara vermek zorunda kaldığını, davalının talebi üzerine de kiralananı kira süresinin sona ermesine üç yıl dört ay onbeş gün varken tahliye ve teslim ettiğini, taşınmazı büyük masraflarla onarıp restore ettiğini, kira süresi sona ermeden taşınmaz tahliye edildiğinden kalan sözleşme süresi kadar davalının sebepsiz zenginleştiğini, bu durumda muhammen onarım bedelinin kalan sözleşme süresine karşılık gelen kısmının iadesini talep etmiştir. Mahkemece davacının kendi kusuru ile erken tahliyeye sebebiyet verdiği, tazminat isteyemeyeceği kabul edilmiş ise de, davacı kira süresi sonuna kadar kullanacağı inancı ile taşınmaz üzerinde restorasyon ve onarımlar yapmış, kendi kusuru ile de olsa süre dolmadan tahliye etmek zorunda kalmıştır. Kullanamadığı dönem için tazminat isteyemeyeceğinin kabulü davalı yararına sebepsiz zenginleşme oluşturur. Bu durumda mahkemece davacının tesisle ilgili harcamaların yapıldığı tarihteki değerleri belirlenerek, yapılan giderlerin erken tahliye nedeniyle davacının kullanamadığı döneme yıpranma payları da düşülmek suretiyle oranlaması sonucu işin esası hakkında bir karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde istemin reddedilmesi doğru görülmediğinden hükmün bozulması gerekmiştir.

SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428.maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 05.02.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.