Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2019/1271 Esas 2020/2310 Karar Sayılı İlamı

23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/1271
Karar No: 2020/2310
Karar Tarihi: 29.06.2020

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2019/1271 Esas 2020/2310 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Dava, müvekkil ile davalı arasındaki hizmet alım sözleşmesi kapsamında, dava dışı işçinin müvekkil aleyhine açtığı işçilik alacakları ile ilgili olarak açılmıştır. Davacı, sözleşme hükümleri uyarınca davalının sorumlu olduğunu belirterek, müvekkili tarafından ödenen 12.797,28 TL bedelin ödeme tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan rücuen tahsilini talep etmiştir. Davalılar davaya cevap vermemişlerdir. Mahkeme, hizmet sözleşmesinin 23. maddesi ve atıf yapılan İdari Şartnamenin 38. maddelerine göre yüklenicinin iş yerinde çalıştırdığı işçi, personel ve teknik elemanlarının tamamının yüklenicinin elemanı hükmünde olduğunu ve bunların ücretlerinin ödenmesinden de tüm sorumluluğun davalı yüklenici şirketlere ait olduğunu belirterek, davalılardan bazıları aleyhine açılan davanın kısmen kabulüne, bazıları için de reddine karar vermiştir. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: 492 Sayılı Harçlar Kanunu'nun 13/j maddesi.

23. Hukuk Dairesi 2019/1271 E. , 2020/2310 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Davacı vekili, müvekkili ile davalı arasında hizmet alım sözleşmesi bulunduğunu, sözleşme kapsamında davalı tarafından çalıştırılan dava dışı işçinin müvekkili aleyhine açtığı işçilik alacakları ile ilgili davanın işçi lehine sonuçlandığını ve bu kapsamda müvekkili tarafından dava dışı işçiye icra takibi sonucunda ödeme yapıldığını, sözleşme hükümlerine göre işçilik alacaklarından davalının sorumlu olduğunu ileri sürerek müvekkili tarafından ödenen 12.797,28 TL bedelin ödeme tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan rücuen tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalılar, davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece, iddia, benimsenen bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; hizmet sözleşmesinin 23. maddesi ve atıf yapılan İdari Şartnamenin 38. maddelerine göre yüklenicinin iş yerinde çalıştırdığı işçi, personel ve teknik elemanlarının tamamının yüklenicinin elemanı hükmünde olduğu, bunların ücretlerinin ödenmesinden de tüm sorumluluğun davalı yüklenici şirketlere ait olduğu gerekçesiyle davalılardan ... Temizlik Ltd. Şti"den 715,21 TL, Sefam Tic. Ltd. Şti"den 390,57 TL, ... Ltd. Şti"den 704,46 TL, ... Medikal Ltd. Şti"den 139,85 TL, ... Ltd. Şti"den 61,69 TL"nin ödeme tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte tahsiline, hukuki sorumlulukları bulunmadığı gerekçesiyle diğer davalılar ... Ltd. Şti, ... Ltd. Şti. ve ... Tem. İnş. Ltd. Şti. aleyhine açılan davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, 492 Sayılı Harçlar Kanunu"nun 13/j maddesi uyarınca davacıdan harç alınmasına yer olmadığına, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 29.06.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.