Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2017/5765 Esas 2017/8615 Karar Sayılı İlamı

..............

Dava, meslek hastalığı sonucu sürekli iş göremezlik durumuna giren sigortalıya bağlanan gelirler ile yapılan ödemelerin 5510 sayılı Kanunun 21.maddesi hükmü gereğince davalı işverenden rücuan tahsili istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilamında belirtildiği şekilde davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davalı Şirket avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu. Temyiz konusu hükme ilişkin dava, 01.10.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun Geçici 3. maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesinde sayılı ve sınırlı olarak gösterilen hâllerden hiçbirine uymadığından, temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılmasına ilişkin isteğin reddine karar verildikten sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi
Dava, meslek hastalığı (pnömokonyaz) nedeniyle, 01.10.2012 tarihi itibarıyla %67 oranında sürekli iş göremezlik durumuna giren sigortalıya bağlanan gelirler ile yapılan ödemelerden oluşan kurum zararının davalı işverenden rücuan tahsili istemine ilişkindir.
Mahkemece, alınan kusur raporu uyarınca %100 işveren kusuru üzerinden istem gibi davanın kabulüne karar verilmiş ise de; mahkemenin hükmü, eksik inceleme ve araştırmaya dayalıdır.
Sigortalıya ait sicil kayıtları ve hizmet cetveline göre, 16.04.2003-09.07.2004 arası ...... no’lu işyerinde, 29.10.2004-07.05.2005 arası ..... no’lu işyerinde, 2005/11.ay-25.04.2007 arası ........ no’lu davalı şirkete ait işyerinde ve son olarak da 01.06.2009-03.08.2012 arası 38116 no’lu işyerinde çalışmaları bulunan sigortalı, 01.10.2012 tarihi itibarıyla %67 oranında meslek hastalığı (pnömokonyaz) nedeniyle sürekli iş göremezlik durumuna maruz kaldığı anlaşılmaktadır.
./..

Meslek hastalığı, sigortalının çalıştırıldığı işin niteliğine göre tekrarlanan bir sebeple veya işin yürütüm şartları yüzünden uğradığı geçici veya sürekli hastalık, sakatlık veya ruhi arıza hali olup; davalı işverene ait işyerinde işe başlama tarihi(2005/11.ay) öncesinde ve işten ayrılma tarihi(25.04.2007) sonrasında gerçekleşen çalışmalar nedeniyle çalışmaların gerçekleştiği işyerlerinin işverenlerine ait kusur payları ayrı ayrı saptanmak suretiyle, davalı işveren Şirket kusuru belirlenip sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, %100 kusur üzerinden sonuca gidilmesi usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O halde, davalı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 05.12.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.


............