Yanlar arasında görülen gaiplik ve alacak davası sonunda, yerel mahkemenin görevsizliğine ilişkin olarak verilen karar davacı tarafından yasal süre içerisinde temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi,  Tetkik Hakimi raporu okundu, açıklamaları dinlendi, gereği görüşülüp düşünüldü;
Dava, gaiplik ve taşınmaz bedelinin Hazineye devri isteklerine ilişkindir.
Mahkemece, dava dilekçesinin görev yönünden reddine karar verilmiş ise de; mahkemenin bu kararı TMK"nun 32. ve devamı maddelerine dayalı olarak açılan gaiplik davalarında verilebilecek kararlardandır. Oysa, somut olayda davacı Hazine, gaiplik isteği yanında, son mirasçı sıfatıyla taşınmazın bedelinin Hazineye devri isteminde de bulunmuştur. Bu tür bir isteğin TMK"nun 588. maddesi kapsamında olduğu açıktır.
Öte yandan, davanın taşınmazın aynına yönelik olduğu gözetildiğinde olayda HMK"nun 382. ve 383. maddelerinin uygulama yeride bulunmamaktadır. Zira davada mal varlığına yönelik olup, bu hali ile HMK"nun 2. maddesi kapsamında olduğunun kabulü zorunludur. Anılan madde uyarınca bu davada görevli mahkemenin asliye hukuk mahkemesi olduğu açıktır.
Hal böyle olunca, işin esasının incelenmesi, hasıl olacak sonuca göre bir karar verilmesi gerekirken, yazılı olduğu üzere hüküm kurulmuş olması doğru değildir.
Davacının temyiz itirazları yerindedir, kabulü ile, hükmün (6100 sayılı Yasanın geçici 3.maddesi yollaması ile) 1086 sayılı HUMK"nın 428.maddesi gereğince BOZULMASINA,  04.02.2013  tarihinde oybirliğiyle karar  verildi.