
Esas No: 2013/125
Karar No: 2013/20217
Karar Tarihi: ......2013
Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2013/125 Esas 2013/20217 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Davacı ..... adına Muh. Müd. vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine .../04/2010 gününde verilen dilekçe ile maddi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kabulüne dair verilen 25/04/2012 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, kurum zararının ödetilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece istem kabul edilmiş; karar, davalı tarafından temyiz olunmuştur.
Davacı........., davalının, bakanlığın ...... sayman mutemetliğinde sayman mutemedi olarak görevli olduğunu, .../03/2006-26/02/2009 tarihleri arasında kendisine teslim edilen ....000 adet portör kartından 8586 adedinin kayıp olduğunun tespit edildiğini, kayıp kartlar nedeni ile toplam zararın 25.963,00 TL olduğunu iddia ederek davalıdan tahsilini istemiştir.
Davalı, kendisine teslim edilen kartları saklayabileceği kilitli bir dolabın olmadığını, çalışma masasının yanına bıraktığını, mutemetlik görevi yanında şoförlük gibi görevler de yaptığını, bu sırada kendisi yanında başkalarının da kart sattığını, esasen kayıp kart bulunmadığını, işyerinin taşındığını, taşınma sırasında arşive konulmuş ve diğer evraklar ile birlikte ....."ya gönderilmiş olabileceğini, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, davalı hakkında yapılan idari soruşturma raporu ve bilirkişi görüşü uyarınca istemin kabulüne karar verilmiştir.
Dosya kapsamından, davalının sayman mutemedi olarak görevli olması nedeni ile kendisine teslim edilen ve bedel mukabilinde satılan portör kartlarından bir bölümünün kayıp olduğu anlaşılmakta ise de, kaybolan kartlardan dolayı davalının bir menfaat temin etmediği, davacının davalıya kartları saklaması için uygun bir çalışma ortamı sağlamadığı, kendisine birden fazla görev verildiği, davalının başka görevleri sırasında kartların açıkta kaldığı anlaşılmaktadır.
Şu durumda, olayın gelişim biçimi ve davacının da meydana gelen zararda bölüşük kusurlu olduğu anlaşıldığından zarar tarihinde yürürlükte bulunan 818 sayılı Borçlar Kanununun 43. ve 44. maddeleri uyarınca hüküm altına alınan tazminat tutarından indirim yapılması gerektiğinin gözetilmemesi doğru olmamış, kararın gösterilen nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenlerle BOZULMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine .../.../2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.