Hakaret - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2013/2969 Esas 2014/15090 Karar Sayılı İlamı

Tebliğname No : 2 - 2011/263775
MAHKEMESİ : Elazığ 2. Sulh Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 24/03/2011
NUMARASI : 2010/492 (E) ve 2011/223 (K)
SUÇ : Hakaret

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanığın aşamalarda, ağabeyinin vurulmasıyla ilgili olarak karakolda bulunduğu sırada yemek geldiğini, getiren kişinin yemekleri M. U."un gönderdiğini söylediğini, M. U."un ağabeyini vuran kişi olduğunu savunması karşısında, olayın çıkış nedeni ve gelişmesi değerlendirilerek sonucuna göre TCK"nın 129. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükmünün uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması,
2-Sanığın suç tarihi itibariyle sabıkasız olması, hakaret suçu nedeniyle dosyaya yansıyan ve talep edilen somut (maddi) bir zararın bulunmaması, manevi zararın ise hükmün açıklanmasının geri bırakılmasının uygulanmasına engel oluşturmaması, sanığın duruşmadaki hali olumlu görülerek takdiri indirim uygulanması, yeniden suç işlemeyeceği kanaatine varılarak hükmolunan hapis cezasının ertelenmesi karşısında, CMK"nın 231/6. maddesi uyarınca, sanığın kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları gözönünde bulundurularak, yeniden suç işleyip işlemeyeceği konusunda bir değerlendirme yapıldıktan sonra, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasıyla ilgili bir karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
3-Kabule göre de,
a-Sanığın sabıkasında görülen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın kesinleşme tarihinin suç tarihinden sonra olduğu gözetilmeden, sanığın denetim süresi içerisinde suç işlediği kabul edilerek dosyasının yeniden ele alınmak üzere esas kaydına karar verilmesi,
b-Mahkum olduğu uzun süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında, TCK’nın 53/1-3. maddesindeki hak yoksunluklarına hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanık B.. Ç.. ve müdafiinin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden tebliğnamedeki onama düşüncesinin reddiyle HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 05.05.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.