Kasten öldürme - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2019/4168 Esas 2020/1141 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/4168
Karar No: 2020/1141
Karar Tarihi: 03.06.2020

Kasten öldürme - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2019/4168 Esas 2020/1141 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, kasten öldürme suçundan TCK'nın 81/1, 62/1, 53/1,2,3. maddeleri gereğince 25 yıl hapis cezası almıştır. Sanık hakkında Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesiyle ilgili iptal kararı gözetilerek hüküm kurulduğu belirtilmiştir. Toplanan deliller incelenip suç sabit görülerek takdiri indirim yapılmıştır. Sanık ve müdafiinin temyiz itirazları reddedilerek hükümler onanmıştır.
Kanun Maddeleri: TCK 81/1 (Kasten öldürme), TCK 62/1 (Savunma sınırları içinde olmayan eylemler), TCK 53/1,2,3 (Tasarlayarak öldürme suçu).

1. Ceza Dairesi 2019/4168 E. , 2020/1141 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürme
HÜKÜM : TCK"nin 81/1, 62/1, 53/1,2,3. maddeleri gereğince 25 yıl hapis cezası.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Oluşa ve dosya içeriğine ve mahkemenin gerekçesine göre; sanık hakkında 24.11.2015 tarihli resmi gazetede yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki iptal edilen hususlar gözetilerek hüküm kurulduğu anlaşılmakla, tebliğnamedeki düşünceye iştirak edilmemiştir.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ... hakkında maktul ...’e yönelik kasten öldürme suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, takdire ilişkin cezayı azaltıcı nedenin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle değerlendirilip reddedilmiş, bozma üzerine incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık ... ve müdafiinin; suçun meşru savunma kapsamında kaldığına, katılanlar vekilinin, sanık hakkında tasarlamayarak öldürme suçundan ceza verilmesi gerektiğine, takdiri indirim yapılmasının hatalı olduğuna yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükümlerin kısmen tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 03.06.2020 gününde oy birliği ile karar verildi.