MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit (yağma suçundaki değişiklikle), Tefecilik
HÜKÜM : Beraat, Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Tefecilik suçlarının doğrudan zarar göreni olan yakınan Maliye Hazinesi"nin, kamu davasından haberdar edilmemiş olsalar bile katılan sıfatını alabilecek surette suçtan zarar görmüş bulunanların kanun yollarına başvurma haklarının bulunduğunu öngören CMK’nin 260/1.maddesine göre davaya katılma hakkı bulunduğundan; her ne kadar yargılama aşamasında Maliye Hazinesi davadan haber edilmemiş ve katılma kararı verilmemiş ise de, CMK"nın 237/2.maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak "Yakınan Maliye Hazinesi"nin kamu davasına katılan olarak kabulüne" karar verilmek suretiyle yapılan incelemede;
I- Sanıklar ... ve ... hakkında tefecilik suçundan verilen beraat hükmüne yönelik katılan ... vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde:
Katılan ...’nın tefecilik suçu yönünden suçtan zarar gören sıfatı bulunmaması nedeniyle bu suçtan açılan kamu davasına katılmaya hakkı bulunmadığından; katılan ... vekilinin bu yöndeki temyiz isteminin, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 317. maddesi gereğince tebliğnameye aykırı olarak REDDİNE,
II- Sanıklar ... ve ... hakkında hukuki alacağın tahsili amacıyla tehdit suçundan verilen mahkumiyet ve tefecilik suçu yönünden verilen beraat kararına yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Oluş ve dosya kapsamına göre; mağdur ..."nın, çevrede faiz karşılığı borç para verdiklerinin bilindiği sanıklar ... ve ..."tan birkaç defa borç para alıp bunları ödediği, en son 2013 yılı yaz aylarında sanıklardan 4.100 TL borç para aldığı, fakat ödeme durumunun müsait olmaması sebebiyle borcunu ödeyemediği, borcun vadesi gelince sanıkların telefonla mağduru arayarak ""Senin canını yakacağız, evine gelip seni evinden alacağız, senin avradını sinkaf edeceğiz"" şeklinde tehdit ettikleri, daha sonra mağdurun bu borcunu da ödediği, mağdurun beraber hayvancılık yaptığı tanıklar ... ve oğlu ..."ın 2013 yılı Ağustos ayında sanıklardan 14.000 TL borç para almaya gittikleri sırada sanıkların mağdurun da gelmesini ve senede kefil olarak imza atmasını istedikleri, mağdurun da iş yerine giderek başkasının senedine kefil olmayacağını söylediği, sanıkların ise ""Sen de ortağısın, bunu imzalayacaksın."" diyerek bellerindeki silahları gösterip senede imza atmak zorunda bıraktıkları, bu borcun ödenmemesi sebebiyle mağduru tehdit ederek borca karşılık 50.000 TL para istedikleri olayda;
1-) 01/06/2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK"nin 241. maddesinde tanımlanan tefecilik suçunun oluşabilmesi için kazanç elde etmek amacıyla başkasına ödünç para verilmesinin yeterli oluşu, ayrıca birden fazla kişiye sistemli olarak faiz karşılığı ödünç para verilmesinin suçun unsuru olarak aranmaması, Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 12/05/2015 gün ve 2014/4- 655 Esas, 2015/152 sayılı Kararında da açıklandığı üzere kişiler arasında doğmuş bir alacak borç ilişkisine dayanmayan kazanç elde etme amaçlı ödünç para verme eylemlerinin tefecilik suçu kapsamında bulunması ve aralarında yakın akrabalık bağı veya iş ilişkisi bulunmayan kişiler arasında günün ekonomik koşulları nazara alındığında yüksek sayılabilecek miktarda paranın karşılıksız verilmesinin hayatın olağan akışına uygun olmaması nazara alındığında; mağdurun aşamalardaki beyanları, icra takip dosyaları, tanık beyanları ile tüm dosya kapsamından sanıkların kazanç sağlamak için tefecilik fiilini işledikleri, yüklenen suçun tüm unsurlarıyla oluştuğu gözetilmeden, mahkumiyetleri yerine dosya kapsamı ve oluşa uygun düşmeyen gerekçelerle yanılgılı değerlendirme sonucu yazılı şekilde beraat kararı verilmesi,
2-) Sanıkların 14.000 TL"ye karşılık 50.000 TL para istediği mağdurun aşamalardaki savunmaları, tanık beyanları ile sabit olduğundan aşkın talep dolayısı ile sanıkların yağma suçundan mahkumiyetine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde tehdit suçundan hüküm kurulması,
3-) Hukuki alacağın tahsili amacıyla tehdit suçundan mahkumiyet kurulmasına rağmen katılan ... lehine vekalet ücretine hükmedilmemesi,
4-) Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı kararının 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmî Gazete"de, 7242 sayılı Kanunun 10. maddesinin ise 15.04.2020 gün ve 13100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe girmiş olması karşısında; 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesiyle ilgili olarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar savunmanı, Cumhuriyet Savcısı, katılan vekili ve katılan ... vekilinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle isteme uygun olarak BOZULMASINA, 17/09/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.