Mahkemesi :İş Mahkemesi
Dava Türü : İşe İade

YARGITAY İLAMI

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay"ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
İş sözleşmesinin geçerli neden olmadan davalı işveren tarafından feshedildiğini belirten davacı işçi, feshin geçersizliğine ve işe iadesine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının iş akdinin haklı nedenle feshedildiğini savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, davalı tarafından iş akdine, davacının mesai saatinin bitiminde işyerinden çıkarken aracın bagajına bir şey koyarak dışarı çıkardığı şüphesi ile son verilmiş ise de işçinin iş aktinin feshine gerekçe yapılan olayın haklı veya geçerli neden oluşturacak nitelikte olmadığı gerekçesiyle davacı işçinin işe iadesine karar verilmiştir.
Taraflar arasında iş sözleşmesinin feshinin geçerli nedene dayanıp dayanmadığı uyuşmazlık konusu olup, normatif dayanak 4857 sayılı İş Kanununun 18 ve devamı maddeleridir.
4857 sayılı İş Kanunu"nun 18.maddesine göre otuz veya daha fazla işçi çalıştıran işyerlerinde en az altı aylık kıdemi olan işçinin belirsiz süreli iş sözleşmesini fesheden işveren, işçinin yeterliliğinden veya davranışlarından ya da işletmenin, işyerinin veya işin gereklerinden kaynaklanan geçerli bir sebebe dayanmak zorundadır.
İş Kanununun 18.maddesi bakımından işçinin davranışlarından kaynaklanan sebepler, işçinin aynı Kanunun 25/II.maddesinde öngörülen sebepler niteliğinde ve ağırlığında olmayan işyerinde işin görülmesini önemli ölçüde olumsuz etkileyen, sözleşmeye aykırı davranışlarıdır. İşçinin davranışı ancak işyerinde olumsuzluklara yol açması halinde geçerli sebep olabilir. İşçinin sosyal açıdan olumsuz bir davranışı, toplumsal ve etik açıdan onaylanmayacak bir tutumu işyerinde üretim ve iş ilişkisi süresince herhangi bir olumsuz etki yapmıyorsa geçerli sebep sayılamaz.
4857 sayılı İş Kanununun 20.maddesinin ikinci fıkrasına göre geçerli nedene dayandığını ispat yükümlülüğü işverene aittir. İşçi, feshin başka bir sebebe dayandığını iddia ettiği takdirde, bu iddiasını ispatla yükümlüdür.
Somut olayda, 23.05.2014 tarihli disiplin kurulu kararında, iş akdine; her ne kadar objektif bir suç unsuruna rastlanılmamış ise de, davacının arkadaşı ..."nun güvenlik ikazına uymayıp aracın bagaj istetme bölümünü açmamasının ve bu bölümün kilitli ve bağlı olması akabinde beraber çıkış yaptığı davacıyı güvenlikte bırakarak hızla uzaklaşmasının şüphe uyandırdığı, görgü tanığının olayı net gördüğü yönündeki ifadesi ile davacı ve arkadaşı ..."nun yazılı ve sözlü ifadelerindeki tutarsızlık ve diğer işçilere emsal teşkil etmemesi gerekçesiyle son verildiği belirtilmiştir.
Mahkemece, eylemin haklı ve geçerli neden teşkil edecek nitelikte olmadığı gerekçesiyle işe iade kararı verilmiş ise de; davacı işçinin aynı araçta işyerinden birlikte çıktıkları aracın ihbar üzerine güvenlik görevlilerince kapıda durdurulduğu, davacının araçtan indiği, aracı kullanan arkadaşı ..."nun güvenlik görevlisinin talebine rağmen arabasının stepnesini açmaması ve üstelik işyerinden beraber ayrılacağı davacıyı bırakıp gitmesi ve tüm dosya kapsamı birlikte değerlendirildiğinde davacı ile ..."nun birlikte hareket ettikleri, ... hakkında .... İş Mahkemesince verilen işe iade kararının Dairemizin 03.12.2015 tarih ve 2015/28680-24191 E.K. Sayılı ilamıyla bozularak ortadan kaldırılmasına ve davanın reddine karar verildiği dikkate alınarak feshe konu olay nedeniyle taraflar arasındaki güven ilişkisinin zedelendiği, davalı işverenden davacı işçi ile iş ilişkisini sürdürmesinin beklenemeyeceği açıktır.
Bu nedenle, mahkemece iş akdinin geçerli nedene dayalı olarak sonlandırılmış olduğunun kabulü gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi doğru bulunmamıştır.
4857 sayılı İş Yasasının 20/3.maddesi uyarınca Dairemizce aşağıdaki şekilde karar verilmiştir.
HÜKÜM: Yukarıda açıklanan gerekçe ile;
1-Mahkemenin kararının BOZULARAK ORTADAN KALDIRILMASINA,
2-Davanın REDDİNE,
3-Karar tarihinde alınması gerekli 29,20 TL harçtan peşin alınan 25.20 TL harcın mahsubu ile bakiye 4,00 TL harcın davacıdan alınarak hazineye gelir kaydına,
4-Davacının yapmış olduğu yargılama giderinin üzerinde bırakılmasına, davalının yaptığı dosyanın yargıtaya gidiş dönüş masrafı ve tebligat gideri dahil toplam 51.40 TL yargılama giderinin davacıdan tahsili ile davalıya ödenmesine,
5-Karar tarihinde yürürlükte bulunan tarifeye göre 1.800,00 TL avukatlık ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine,
6-Artan delil ve gider avansının ilgilisine iadesine,
7-Peşin alınan temyiz harcının isteği halinde davalıya iadesine, 16.03.2016 gününde oybirliği ile KESİN olarak karar verildi.