Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2017/5200 Esas 2017/13538 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasındaki tahliye davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı, davalının kiracı olduğu dükkanı 13.06.2011 tarihinde kendi işyeri ihtiyacı için satın aldığını, mağdur olmaması ve kendi isteği ile dükkanı boşaltması için uzunca süre beklemesine rağmen tahliyeye yanaşmayan davalının tahliyesine karar verilmesini istemiştir.
Davalı, davanın reddine karar verilmesini dilemiştir.
Mahkemece, davacının davasının kabulü ile davalının kiralanandan tahliyesine karar verilmiş, hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
İhtiyaç iddiasına dayalı davalarda tahliyeye karar verilebilmesi için ihtiyacın gerçek, samimi ve zorunlu olduğunun kanıtlanması gerekir. Devamlılık arzetmeyen geçici ihtiyaç tahliye nedeni yapılamayacağı gibi henüz doğmamış veya gerçekleşmesi uzun bir süreye bağlı olan ihtiyaç da tahliye sebebi olarak kabul edilemez. Davanın açıldığı tarihte ihtiyaç sebebinin varlığı yeterli olmayıp, bu ihtiyacın yargılama sırasında da devam etmesi gerekir.
1-Olayımıza gelince; taraf delilleri toplanmadan karar verildiği anlaşılmaktadır. Mahkemece bu durumda ihtiyaca ilişkin taraf delillerinin toplanması, davacı tanık deliline dayanmakla tanıkları dinlenildikten ve dava konusu kiralananın yapılacak işe uygun olup olmadığının bilirkişi raporu ile tespitinden sonra varılacak sonuca göre dükkan ihtiyacı nedeniyle tahliye konusunda bir karar verilmesi gerekirken taraf delilleri toplanmadan eksik araştırma ve inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirmiştir.
2- Kabule göre de, Harçlar Kanununun 17. maddesine göre tahliye davalarında bir yıllık kira bedeli üzerinden harç alınması gerektiği, dava nispi harca tabi olduğu, dava açarken davacı tarafça yıllık kira miktarının 33.600.-TL olarak belirtilmesine rağmen Mahkemece alınması gereken karar ve ilam harcına eksik hükmedilmesi doğru olmamıştır.
SONUÇ: Yukarıda birinci ve ikinci bentte açıklanan nedenlerle temyiz olunan hükmün 6100 sayılı ...ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428.maddesi uyarınca davalı yararına BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK"nun geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK.nun 440.maddesi gereğince karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 09.10.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.