Çocuğun nitelikli cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2018/6302 Esas 2020/1400 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/6302
Karar No: 2020/1400
Karar Tarihi: 20.02.2020

Çocuğun nitelikli cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2018/6302 Esas 2020/1400 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan suça sürüklenen çocuğun mahkumiyetine dair verilen hükmün istinaf başvurusunun esastan reddine karar vermiştir. Ancak Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın temyiz edilmesi sonucunda dosya tetkik edilerek, suç tarihinde anılan çocuğun cezai ehliyetinin bulunmaması nedeniyle çocuklara özgü güvenlik tedbirleri uygulanmasının talep edildiği ve bu yönde karar verildiği anlaşılmıştır. Bu nedenle, yeni bir kamu davası açılması sağlandıktan sonra, mahkumiyet kararı verilmesi gerekirken, ek savunma hakkı verilerek mahkumiyet hükmü kurulmuştur. Suça sürüklenen çocuk müdafisi ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz itirazları geçerli görüldüğünden, istinaf başvurusunun esastan reddine karar veren kararın bozulmasına karar verildi.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 31/2-c.2. maddesi
- 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanunu'nun 5. maddesi
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 302/2-4. maddesi ve fıkraları

14. Ceza Dairesi 2018/6302 E. , 2020/1400 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı
HÜKÜM : Suça sürüklenen çocuğun, çocuğun cinsel istismarı suçundan mahkumiyetine dair Eskişehir 1. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 21.02.2017 gün ve 2016/142 Esas, 2017/37 Karar sayılı hükme yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Olay tarihinde on iki-on beş yaş grubunda bulunan suça sürüklenen çocuk hakkında atılı suçtan yürütülen soruşturma kapsamında Eskişehir Adli Tıp Şube Müdürlüğünde görevli adli tıp uzmanından alınan 29.09.2015 günlü, 4260 sayılı raporda suç tarihinde isnat edilen suçun hukuki anlam ve sonuçlarını kavrayarak davranışlarını yönlendirme yeteneğinin yeterince gelişmemiş olduğunun bildirilmesinin ardından Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 10.03.2016 tarihli iddianamede isnat edilen suçla ilgili alınan doktor raporuna göre suça sürüklenen çocuğun cezai ehliyetinin bulunmaması nedeniyle hakkında 5237 sayılı TCK’nın 31/2-c.2. maddesi gereğince 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanununun 5. maddesine göre çocuklara özgü güvenlik tedbirleri uygulanmasına karar verilmesinin talep edilmesi üzerine davaya bakan ilk derece mahkemesince İstanbul Adli Tıp Kurumu 6. İhtisas Kurulundan aldırılan 27.07.2016 günlü, 2321 sayılı raporda suça sürüklenen çocuğun, suç tarihlerinde işlediği fiillerin hukuki anlam ve sonuçlarını algılama ve bu fiillerle ilgili davranışlarını yönlendirme yeteneğinin yeterince gelişmiş olduğu yönünde görüş bildirildiği nazara alınarak suça sürüklenen çocukla ilgili müsnet suçtan cezalandırılması talebiyle yeni bir kamu davası açılması sağlanıp, mevcut dosya ile birleştirildikten sonra mahkumiyet kararı verilmesi gerekirken ek savunma hakkı verilmek suretiyle yazılı şekilde mahkumiyet hükmü kurulması karşısında, anılan karara yönelik istinaf başvurusunun kabulü yerine esastan reddedilmesi,
Kanuna aykırı, suça sürüklenen çocuk müdafisi ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesinin 13.04.2017 gün ve 2017/839 Esas, 2017/726 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik hükmünün 5271 sayılı CMK"nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesine gönderilmesine, 20.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.