Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2020/8502 Esas 2020/6257 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/8502
Karar No: 2020/6257
Karar Tarihi: 23.06.2020

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2020/8502 Esas 2020/6257 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hırsızlık suçundan mahkum edilmiş ve temyiz başvurusu yapılmıştır. Ancak, sonradan yürürlüğe giren bir kanun ile hırsızlık suçunun da uzlaşma kapsamına alınması nedeniyle, uzlaşma işlemleri gerçekleştirildikten sonra sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilerek karar bozulmuştur. Kanunlar ise şu şekildedir:
- 5320 sayılı Yasa\"nın 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK\"nun 311. maddesi
- 6373 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi
- 5271 sayılı CMK nun 253. maddesinin 1. fıkrasının b bendine eklenen alt bendler
- 5237 sayılı TCK nun 7/2 maddesi
- 6373 sayılı Kanunun 35. maddesi ile değişik CMK\"nun 254. maddesi.

17. Ceza Dairesi 2020/8502 E. , 2020/6257 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında 26/01/2016 tarihli ek karar ile hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nun 311. maddesine göre, eski hale getirme istemiyle birlikte temyiz talebinde bulunulması halinde, inceleme merciin Yargıtayın ilgili dairesinin olduğu anlaşılması karşısında; hukuki dayanaktan yoksun olan Kandıra 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 26/01/2016 tarih, 2012/18 Esas ve 2014/840 Karar sayılı temyiz talebinin reddine dair ek kararı kaldırılarak ve Sanık müdafiinin 26/01/2016 tarihli temyiz talebinin öğrenme ile süresinde olduğu kabul edilerek yapılan temyiz incelemesinde:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Hükümden sonra 02.12.2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğü giren 6373 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK nun 253. maddesinin 1. fıkrasının b bendine eklenen alt bendler arasında yer alan ve 5237 sayılı TCK nun 141. maddesinde tanımı yapılan hırsızlık suçunun da uzlaşma kapsamına alındığını anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK"nun 7/2 maddesi uyarınca, "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğü giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur." hükmü de gözetilerek 6373 sayılı Kanunun 35. maddesi ile değişik CMK"nun 254. maddesi uyarınca aynı Kanunun 253 maddesinde belirtilen esas ve usullere göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 23.06.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.