5809 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2017/2952 Esas 2017/6268 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/2952
Karar No: 2017/6268
Karar Tarihi: 03.07.2017

5809 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2017/2952 Esas 2017/6268 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 3. fıkrasının (a) bendinde yapılan değişiklik ve 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna eklenen geçici 2. madde göz önünde bulundurularak, 14 Nisan 2011'den sonra doğrudan hükmolunan 3.000 Türk Lirası dahil adli para cezalarına ilişkin mahkumiyet hükmünün kesin nitelikte olduğu belirtilmiştir. Dolayısıyla, yerel mahkemenin sanık hakkında verilen doğrudan adli para cezasına ilişkin kararında bir isabetsizlik olmadığı sonucuna varılmıştır. Kanun maddeleri: 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 272. maddesi (3. fıkrası, (a) bendi) ve 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun'un geçici 2. maddesi.

19. Ceza Dairesi 2017/2952 E. , 2017/6268 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5809 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Temyiz Talebinin Reddi

14.04.2011 gün ve 27905 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Yargı Hizmetlerinin Hızlandırılması Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 23. maddesi ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 272. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendinde “hapis cezasından çevrilen adlî para cezaları hariç olmak üzere sonuç olarak belirlenen 3.000 Türk Lirası dâhil adlî para cezasına mahkûmiyet hükümlerine karşı istinaf yoluna başvurulamayacağı” şeklinde yapılan değişiklik ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna eklenen “bölge adliye mahkemeleri faaliyete geçinceye kadar hapis cezasından çevrilenler hariç olmak üzere, sonuç olarak belirlenen üçbin Türk Lirası dâhil adlî para cezasına mahkûmiyet hükümlerine karşı temyiz yoluna başvurulamaz” şeklindeki geçici 2. maddesi göz önünde bulundurulduğunda, 14.04.2011 tarihinden sonra doğrudan hükmolunan 3.000 Türk Lirası dahil adli para cezalarına ilişkin mahkumiyet hükmünün kesin nitelikte olduğu cihetle, sanık hakkında verilen doğrudan adli para cezasının miktarına göre hükmün kesin nitelikte olması nedeniyle, yerel mahkemenin 09/11/2016 tarihli ek kararında bir isabetsizlik görülmediğinden, sanık müdafiinin temyiz istemleri yerinde görülmediğinden ek kararın tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 03/07/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.