Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2019/7037 Esas 2020/1398 Karar Sayılı İlamı

Sanık ..."nün çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan yapılan yargılaması sonucunda atılı suçtan mahkumiyetine dair İzmir 9. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 26.12.2012 gün ve 2012/326 Esas, 2012/476 Karar sayılı hükmün sanık müdafisi tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairemizin 11.12.2014 gün ve 2013/4533 Esas, 2014/14185 Karar sayılı ilamı ile hükmün bozulması yönündeki kararına mahkemece direnilerek kurulan 23.03.2015 gün ve 2015/61 Esas, 2015/64 sayılı Kararın sanık müdafisince temyiz edilmesi üzerine dosyanın gönderildiği Yargıtay Ceza Genel Kurulunca verilen 07.12.2016 gün ve 2014/209 Esas, 2016/479 sayılı gönderme kararıyla 6763 sayılı Kanun değişikliği nedeniyle direnme kararıyla ilgili değerlendirme yapılmak üzere Dairemize gönderilen dosya ile ilgili verilen 14.11.2018 gün ve 2018/6437 Esas, 2018/6756 Karar sayılı ilamla yerinde görülmeyen direnme talebiyle ilgili Yargıtay Kanununun 15. maddesi uyarınca karar verilmek üzere dosyanın geri gönderildiği Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 02.04.2019 gün ve 2018/14-588 Esas, 2019/281 Karar sayılı ilamıyla 20.03.2012 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanunun 20/2. maddesi gereğince Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığının gerekli görmesi halinde kadın, çocuk ve aile bireylerine yönelik olarak uygulanan şiddet veya şiddet tehlikesi dolayısıyla açılan idari, cezai, hukuki her tür davaya ve çekişmesiz yargıya katılma hakkının bulunması nedeniyle anılan madde uyarınca bu husustaki takdir hakkının kullanılabilmesi için yokluğunda verilen mahkeme kararlarının Bakanlığa tebliğinin zorunlu olması nedeniyle direnme kararına konu dosyadan haberi olmadığı anlaşılan Bakanlığa ilk derece mahkemesinin gerekçeli kararları tebliğ edilip, temyiz edilmediği takdirde direnme kararıyla ilgili değerlendirme yapılmak üzere dosyanın Ceza Genel Kuruluna gönderilmesi, temyiz edilmesi durumunda ise Dairesince katılma kararı verildikten sonra tüm temyizler birlikte değerlendirilerek hüküm kurulması gerektiğinden bahisle tebligat hususunda işlem yapılmak üzere mahkemesine gönderilen dosya ile ilgili olarak gerekçeli karar tebliği yapılan Bakanlık vekilinin anılan hükmü temyiz etmesi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 24.09.2019 tarihli ek tebliğname ile Dairemize gönderilen dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanunun 20/2. maddesi uyarınca davaya katılma hakkı bulunan Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığına yokluğunda yapılan yargılamaya ilişkin olarak mahkemelerce re"sen ihbarda bulunulmasının zorunlu olup olmadığı hususunda Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulunca verilen 13.12.2019 gün ve 2019/6 Esas, 2019/7 sayılı içtihadı birleştirme kararı ile Bakanlığa bildirimde bulunulmasının zorunlu olmadığının kabul edilmesi ve 5271 sayılı CMK"nın 237/2. maddesine göre kanun yolu muhakemesinde davaya katılma talebinde bulunulamayacağının anlaşılması karşısında, Bakanlık vekilinin davaya katılma ve hükmü temyize hakkı bulunmadığından vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca Reddiyle, anılan direnme kararıyla ilgili hüküm kurulması maksadıyla dosyanın Yargıtay Ceza Genel Kurulunca incelenmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 20.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.