Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2015/23979 Esas 2017/8565 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi

Dava, rücuan tazminat istemine ilişkindir.
Mahkeme, davanın kısmen kabulü ile kısmen reddine karar vermiştir.
Hükmün, davacı Kurum avukatının temyiz etmesi üzerine mahkemece reddedilen miktar gözetilmek suretiyle HUMK 432-426/F maddelerine göre temyiz talebinin reddine dair verilen kararın yasal süre içerisinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
21.07.2004 gün ve 25529 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak, öngördüğü istisnalar dışındaki hükümleri yayım tarihinde yürürlüğe giren, 14.07.2004 tarih ve 5219 sayılı “Çeşitli Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun” ve ayrıca 5236 sayılı Kanun; katsayı artışı da uygulanmak suretiyle bu kanunların yürürlük tarihinden sonra yerel mahkemelerce verilen hükümler yönünden 2014 yılı için 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 427. maddesindeki temyiz (kesinlik) sınırını 1.890,00 TL olarak değiştirmiştir.
Somut olayda, yerel mahkemece kısmen redde dair verilen hükme konu miktar, yukarıda değinilen temyiz (kesinlik) sınırının altında bulunduğundan, anılan karara karşı davacı avukatı tarafından temyiz yoluna başvurulması, reddolunan miktar itibariyle mümkün değildir.
Hal böyle olunca, davacı Kurum avukatının temyiz dilekçesinin miktar itibariyle, kesinlik nedeniyle reddinin kabulü ile mahkemece verilen 19.01.2015 tarihli ek kararın onanması gerekir.
SONUÇ: Yukarıda yazılı sebepten ötürü temyiz talebinin reddine ilişkin verilen 19.01.2015 tarihli ek kararın ONANMASINA, 04.12.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.