Kişilerin huzur ve sükununu bozma - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/12399 Esas 2016/530 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/12399
Karar No: 2016/530
Karar Tarihi: 14.01.2016

Kişilerin huzur ve sükununu bozma - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/12399 Esas 2016/530 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sulh Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hüküm temyiz edilmiş ve temyiz isteği reddedilerek mahkumiyet hükmü onanmıştır. Sanığa yüklenen kişilerin huzur ve sükununu bozma suçuyla suçlandığı ve suçun sanık tarafından işlendiğinin yasal duruşma sonucu saptandığı belirtilmiştir. Kanıtların ve savunmaların doğru biçimde değerlendirildiği ve eylemin doğru olarak nitelendirildiği ifade edilmiştir. Cezanın kanuni bağlamda uygulandığı vurgulanmıştır.
Kanun maddeleri: Kişilerin huzur ve sükununu bozma suçu, Türk Ceza Kanunu'nun 125. maddesinde düzenlenmiştir.

18. Ceza Dairesi 2015/12399 E. , 2016/530 K.
"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kişilerin huzur ve sükununu bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet
KARAR
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede:
Sanığa yükletilen kişilerin huzur ve sükununu bozma eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Cezanın kanuni bağlamda uygulandığı,
Anlaşıldığından sanığın ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA, 14.01.2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.