Çocuğun cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2019/7501 Esas 2020/1397 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/7501
Karar No: 2020/1397
Karar Tarihi: 20.02.2020

Çocuğun cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2019/7501 Esas 2020/1397 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Kahramanmaraş 1. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından çocuğun cinsel istismarı suçundan hüküm verilen bir sanık, Bölge Adliye Mahkemesince yapılan bozma sonrasında çocuğun cinsel istismarı ve tehdit suçlarından mahkum edildi. Mağdure vekili, hükümlerin bozulması yönünde temyiz isteminde bulunmadı. Sanık müdafisinin temyiz istemi ise kesin hukuka aykırılık halleri ile belirtilen nedenler dikkate alınarak reddedildi. CMK'nın 294/1. maddesi gereği temyiz edenin bozulma nedenini göstermesi gerektiği belirtildi. Kanunun 295/1. maddesi yine temyiz nedenlerinin belirtilmemesi halinde sürenin bitmesinden sonra ek dilekçe verilmesini öngördü. Kanunun 298. maddesi uyarınca mağdurenin temyiz isteminin reddine karar verildi. CMK'nın 288, 294 ve 289. maddelerine göre yapılan değerlendirme sonucunda sanık müdafisinin temyiz istemi de esastan reddedildi. Kararda geçen kanun maddeleri: 5271 sayılı CMK'nın 294/1., 295/1., 298., 288 ve 289. maddeleri.

14. Ceza Dairesi 2019/7501 E. , 2020/1397 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Sanığın atılı suçtan mahkumiyetine dair Kahramanmaraş 1. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 01.12.2017 gün ve 2017/413 Esas, 2017/386 Karar sayılı hükmün kaldırılarak çocuğun cinsel istismarı ve tehdit suçlarından mahkumiyetine

Bölge Adliye Mahkemesince bozma üzerine verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Katılan mağdure vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde ;
5271 sayılı CMK"nın 294/1. maddesinde yer alan “Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır.” ve aynı Kanunun 295/1. maddesindeki "Temyiz başvurusunda temyiz nedenleri gösterilmemişse temyiz başvurusu için belirlenen sürenin bitmesinden veya gerekçeli kararın tebliğinden itibaren yedi gün içinde hükmü temyiz olunan bölge adliye mahkemesine bu nedenleri içeren bir ek dilekçe verilir" şeklindeki düzenlemeler gözetilerek yapılan değerlendirmede, katılan mağdure vekilinin tefhim edilen hükümle ilgili verdiği 18.04.2019 tarihli süre tutum dilekçesinde herhangi bir temyiz sebebi göstermeyip, 11.05.2019 günü usulüne uygun şekilde gerekçeli hükmün tebliğiyle işlemeye başlayan on beş günlük kanuni süresi içerisinde de gerekçeli temyiz dilekçesi vermediği anlaşıldığından, vaki temyiz isteminin CMK"nın 298. maddesi uyarınca REDDİNE,
Sanık müdafisinin temyiz isteminin incelenmesine gelince;
5271 sayılı CMK"nın 288 ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler nazara alınıp, aynı Kanunun 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri ile sanık müdafisinin temyiz dilekçesinde belirttiği nedenler de gözetilerek yapılan değerlendirmede, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından bozma üzerine yapılan yargılama neticesinde sanığın çocuğun cinsel istismarı ve tehdit suçlarından mahkumiyetine dair kurulan hükümlere yönelik temyiz sebepleri yerinde görülmediğinden, sanık müdafisinin temyiz isteminin 5271 sayılı CMK"nın 302/1. madde ve fıkrası gereğince esastan reddiyle hükümlerin ONANMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesine gönderilmesine, 20.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.