Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2015/9454 Esas 2015/7327 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davalılar ... ve Ark. vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Kadastro sırasında, ... ili, ... ilçesi, ... mahallesi, 35 ada 44 parsel sayılı 24138 parsel sayılı taşınmaz, tapu kaydına dayanarak tarla vasfı ile ... oğlu ... adına tespit ve tescil edilmiş ve sonrasında tapuda yapılan intikal sureti ile davalılar ... ve arkadaşları adına tescil edilmiştir.
Davacı ..., 23/01/2013 havale tarihli dilekçe ile, çekişmeli taşınmazın kesinleşen orman kadastrosu ve orman vasfında olan koordinatları belirtilen kısmının tapu kaydının iptali ile orman vasfı ile ... adına tapuya kayıt ve tescili ile müdahalenin men"i ve kal istemiyle dava açmıştır.
Mahkemece, davanın kabulüne, 35 ada 38 sayılı parselin 03/12/2013 tarihli fen bilirkişi rapor ve eki krokisinde (A1) ile gösterilen 3877,06 m2 ve (B2) ile gösterilen 2473,94 m2"lik kısımların tapu kaydının iptali ile orman niteliği ile ... adına tapuya tesciline ve sonrasında ise hüküm fıkrasında yanlış yazılan ada ve parsel numarasının 35 ada 44 parsel olarak tavzihine karar verilmiş; hüküm, davalılar ... ve arkadaşları vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, tapu iptali ve tescil istemine ilişkindir.
Çekişmeli taşınmazın bulunduğu yerde, 24/07/1958-25/08/1958 tarihleri arasında ilân edilen arazi kadastrosu ve 3302 sayılı Kanun ile değişik 6831 sayılı Kanun hükümlerine göre yapılıp 18/12/2006 tarihinin de ilân edilen orman kadastrosu ve 2/B madde uygulaması vardır.
İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye, uzman orman bilirkişi tarafından kesinleşmiş orman kadastro haritasına dayalı olarak yöntemine uygun biçimde yapılan uygulama ve araştırma sonucunda (A1) ve (B2) ile gösterilen kısımların orman kadastro sınırları içinde kalan yerlerden olduğu anlaşıldığına ve yazılı biçimde hüküm kurulmasında bir isabetsizlik bulunmadığına göre, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile usûl ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, 19.01.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6099 sayılı Kanunun 16. maddesi ile 3402 sayılı Kanuna eklenen 36/A maddesi gereğince davalılardan onama harcı alınmasına yer olmadığına, temyiz harcının istek halinde iadesine 15/09/2015 gününde oy birliği ile karar verildi.