Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2013/16588 Esas 2013/20104 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasındaki menfi tespit davasından dolayı yerel mahkemece verilen gün ve sayısı yukarıda yazılı kararın; Dairemizin 23/05/2013 gün ve 2012/10146-2013/9776 sayılı ilamıyla onanmasına karar verilmiştir. Süresi içinde davacı vekili tarafından kararın düzeltilmesi istenilmiş olmakla HUMK’nun 440-442. maddeleri uyarınca tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Temyiz ilamında bildirilen gerektirici nedenler karşısında Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun değişik 440. maddesinde sayılan nedenlerden hiç birine uygun olmayan karar düzeltme isteğinin reddine ve aynı kanunun 442/3. ve 4421 sayılı Kanunun 2. ve 4/b-1. maddeleri gereğince takdiren 219,00 TL para cezasının karar düzeltme isteyenden alınarak hazineye gelir kaydedilmesine 18/12/2013 gününde oyçokluğuyla karar verildi.


KARŞI OY YAZISI

Dava; menfi tesbit ve istirdat istemine ilişkindir. Mahkemece davanın reddine karar verilmiş, davacı tarafın temyizi üzerine Dairemizin 23/05/2013 günlü kararıyla onanmış, davacı vekili tarafından karar düzeltme istenmiştir.
Dava; Davalılardan ... ile davacının trafikte sıkıştırma nedeniyle tartıştıkları ve davacı tarafından davalı ..."un darp edilerek telefonunun ve arabasının camının kırıldığı, davalıların araç hasarı ile ilgili delil tesbit raporunu ekleyerek 4.732,21 TL maddi tazminat, davalı ... için 20.000 TL, davalı ... için 5.000 TL manevi tazminat istemli ilamsız icra takibi yaptıkları, davacının usulsüz tebligat nedeniyle bu borcu icra dosyasına ödemek zorunda kaldığı belirtilerek ödediği bedelin istirdadı ve borçlu olmadığının tesbiti istemine ilişkindir.
Mahkemece maddi zararın delil tesbit raporu ile sabit olduğu, olayın oluşu gözetilerek icra takibinde istenilen manevi tazminatlarında olayın oluş şekline göre kabul edilebilir oranda olduğu belirtilerek davanın reddine karar verilmiştir.
Borçlar Yasası"nın 47. maddesi gereğince yargıcın, özel durumları göz önünde tutarak manevi zarar adı ile hak sahibine verilmesine karar vereceği para tutarı adalete uygun olmalıdır. Takdir edilecek bu tutar, zarara uğrayanda manevi huzuru doğurmayı gerçekleştirecek tazminata benzer bir işlevi (fonksiyonu) olan özgün bir nitelik taşır. Bir ceza olmadığı gibi malvarlığı hukukuna ilişkin bir zararın karşılanmasını da amaç edinmemiştir. O halde bu tazminatın sınırı onun amacına göre belirlenmelidir. Takdir edilecek tutar, var olan durumda elde edilmek istenilen doyum (tatmin) duygusunun etkisine ulaşmak için gerekli olan kadar olmalıdır. 22/06/1966 gün ve 7/7 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı"nın gerekçesinde takdir olunacak manevi tazminatın tutarını etkileyecek özel durum ve koşullar da açıkça gösterilmiştir. Bunlar her olaya göre değişebileceğinden yargıç, bu konuda takdir hakkını kullanırken ona etkili olan nedenleri de karar yerinde nesnel (objektif) ölçülere göre uygun (isabetli) bir biçimde göstermelidir.
Olayın oluş şekli; davalı ..."un yaralanma derecesi ve yukarıdaki ilkeler gözetildiğinde davalı ... tarafından takipte istenen manevi tazminat miktarı fahiş olduğu gibi, davalı ..."un olay sırasında olay yerinde hiç bulunmadığı da gözetilerek ... yönünden ise hiç manevi tazminat istenemeyeceği düşüncesi ile kararın bozulması gerektiği kanaatiyle davacının karar düzeltme isteminin kabulü gerektiği görüşüyle Dairemizin çoğunluğunun karar düzeltme isteminin reddine ilişkin karara katılmıyorum.18/12/2013