Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2016/12018 Esas 2016/17345 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : ... Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
1-Ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 10.05.2016 tarih, 2014/13-159 Esas ve 2016/257 Karar sayılı içtihadında belirtildiği üzere; 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu"nun 5942 sayılı Kanun ile değişik 20/d maddesinde düzenlenen noterler tarafından yapılmayan her çeşit araç satış ve devir işlemlerinin geçersiz olduğuna ilişkin amir hükmü karşısında, davaya konu olayda hırsızlık suçunun yasal unsurlarının oluşmayacağı ve eylemin hukuki ihtilaf niteliğinde olduğu anlaşılmakla sanığın yüklenen suçtan beraati yerine yazılı gerekçe ile hükümlülüğüne karar verilmesi,
2-Kabule göre de;
a-Hükümden sonra 02.12.2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesinin 3. fıkrasında yer alan ""etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlar ile"" ibaresinin madde metninden çıkarıldığının anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK"nın 7/2. maddesi uyarınca; ""Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur"" hükmü de gözetilerek, şikayete bağlı olan 5237 sayılı TCK"nın 144. maddesindeki suçun da uzlaşma kapsamında bulunduğu belirlenmekle, 6763 sayılı Kanunun 35. maddesi ile değişik CMK"nın 254. maddesi uyarınca aynı kanunun 253. maddesinde belirtilen esas ve usule göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
b-Sanığın adli sicil kaydında yer alan ilamın hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin olduğu ve anılan ilamın hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına engel teşkil edecek kasıtlı suçtan mahkumiyet hükmü niteliğinde olmadığının anlaşılması karşısında, mahkemece 5271 sayılı CMK"nın 231/6. maddesinde sayılan diğer koşullar usulüne uygun olarak tartışılıp irdelenmeden "sanığın kasıtlı suçtan mahkumiyeti bulunduğundan" bahisle yetersiz ve yerinde olmayan gerekçe ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ..."un temyiz istemi bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye kısmen uygun olarak BOZULMASINA, 27.12.2016 gününde oy çokluğuyla karar verildi.

KARŞI OY : Bilindiği gibi hırsızlık suçlarının temel maddesi 5237 sayılı TCK"nın 141. maddesi olup, anılan madde “zilyedin rızası olmadan...” diye başlayarak zilyetliğe yönelik eylemleri düzenlemektedir. Yani zilyetliği ihlale yönelik eylemler hırsızlık suçunun konusunu oluşturmaktadır.
TCK"nın 144/1-a maddesi “... malik olunan mal üzerinde...” demek suretiyle mülkiyet hakkının ikinci planda olduğunu suçun oluşmasına etki etmeyeceğini açıkça düzenlemektedir.
Araç satışlarında mülkiyet ruhsata kayıt işlemi ile geçer. Burada bir ihtilaf yoktur. Ancak hırsızlıkta korunan zilyetlik olduğuna göre, zilyetlik; aracın hukuken devredilmese de fiilen satılıp devri ile müştekiye geçmiştir. Dolayısıyla, zilyedin rızası olmadan aracın çalınması halinde hırsızlık suçu oluşacak, ancak TCK"nın 144. maddesi devreye girecektir.
Bu nedenle; somut olayda, sanığın TCK"nın 144/1-b maddesi gereğince mahkumiyetine ilişkin yerel mahkeme kararı usul ve yasaya uygun olduğundan, sanığın beraatine ilişkin bozma kararı veren çoğunluk görüşüne katılmıyorum.