MAHKEMESİ : ... BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 2. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 21/12/2016 tarih ve 2015/106 E. - 2016/465 K. sayılı kararın davalılar vekilleri tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin kabulüne dair ... Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi’nce verilen 26/10/2017 tarih ve 2017/811-2017/940 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi Neylan Islamoğlu tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı Şirketin 07.03.2013 tarihinde 16 ve 41. sınıf ürün ve hizmetleri içeren "UAÜ-ULUSLARARASI AMERİKAN ÜNİVERSİTESİ İAU-İNTERNATİONAL AMERİCAN UNİVERSİTY" ibareli marka tescil başvurusunda bulunduğunu, başvuruya müvekkilinin tanınmışlık ve iltibas ile ticaret unvanı tescili vakıalarına dayalı olarak yaptığı itirazın, davalı ... ...."nın 2014/M-16258 sayılı kararıyla reddedildiğini, kararın haksız ve hukuka aykırı bulunduğunu, markaların ve başvuru konusu işaretin asıl ve ayırt edici unsurunun "AMERİKAN ÜNİVERSİTESİ" ibaresi olduğunu, uzun süreli kullanımla tanınmışlık kazandığını, markalar ile işaretin karıştırılacağını ve ilişkilendirileceğini ileri sürerek, davalı .... ...."nın anılan kararının iptalini, tescil edilmiş olması halinde diğer davalı markasının hükümsüzlüğüne karar verilmesini etmiştir.
Davalı ... ve Marka Kurumu vekili, müvekkili Kurum kararının usul ve yasaya uygun bulunduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Davalı Şirket vekili, başvuruda bulunan 16 ve 41. sınıf ürün ve hizmetler bakımından görsel, işitsel ve anlamsal olarak tarafların markaları arasında ortalama alıcıları iltibasa düşürebilecek derecede bir benzerlik bulunmadığını, "AMERİKAN ÜNİVERSİTESİ" ibaresinin ayırt ediciliğinin düşük seviyede olduğunu, "AMERİKAN" kelimesinin davacının tekelinde olmadığını savunmuştur.
İlk Derece Mahkemesince tüm dosya kapsamına göre, davacının markalarının asıl ve ayırt edici unsurunun "AMERİKAN ÜNİVERSİTESİ" ibaresinden oluştuğu, yer veya bölge isimlerinin yanına getirilecek diğer eklerle birlikte, bu ekler vasıf bildirici olsa bile marka olarak tescilinin mümkün bulunduğu, nitekim davacının markalarının da bu şekilde oluşturulduğu, davacının markalarının sadece "AMERİKA" ibaresi itibariyle korunmasının elbette gerekmeyeceği, ancak somut ve soyut olarak ayırt edicilik taşıdığı "AMERİKAN ÜNİVERSİTESİ" olarak korunmasının hukuka uygun ve zorunlu bulunduğu, davalı başvurusunun konusu olan "UAÜ" ibaresinin, "ULUSLARARASI AMERİKAN ÜNİVERSİTESİ" ibaresindeki ilk harflerin kısaltması olduğu, bu haliyle ayırt ediciliğinin anılan sözcük grubuna bağlı bulunduğu, "İNTERNATİONAL AMERİCAN UNİVERSİTY" ibaresinin de "ULUSLARARASI AMERİKAN ÜNİVERSİTESİ" ibaresinin İngilizce karşılığı olduğu, "İAU" ibaresinin de anılan İngilizce kelime dizisinin ilk harflerinden oluştuğu, bu haliyle ayırt ediciliğinin anılan sözcük grubuna bağlı bulunduğu, dolayısıyla davalı başvurusunun konusu olan işaretin "ULUSLARARASI AMERİKAN ÜNİVERSİTESİ" olarak algılanmasının kaçınılmaz olduğu, başvuru konusu işaretin de bu haliyle 16 ve 41. sınıf ürün ve hizmetlerin sunumu bakımından oldukça zayıf bir marka bulunduğu, davacı ... davalı markalarında asıl ve ayırt edici unsurları oluşturan "AMERİKAN ÜNİVERSİTESİ" ile "ULUSLARARASI AMERİKAN ÜNİVERSİTESİ" ibarelerinin anlamsal, görsel ve sescil olarak benzer nitelikte bulundukları, başvuruda zayıf da olsa ayırt ediciliği temsil eden "AMERİKAN ÜNİVERSİTESİ" ibaresinin yanında yeterli ayırt edicilik sağlayan başka bir ek bulunmadığı, sadece "ULUSLARARASI" ibaresinin bu ayırt ediciliği sağlamaya elverişli olmadığı, davacı markaları ile başvuru konusu işaretin bütün olarak oluşturdukları izlenimin aynılığa yakın ve yüksek derecede benzer olduğu, bu sebeple karıştırılma ihtimalinin mevcudiyetinin kabulünün gerekli ve zorunlu bulunduğu, davalının başvurusunun konusu olan işarette "AMERİKAN ÜNİVERSİTESİ" ibaresinin markasal ve ayırt edicilik taşıyacak biçimde yer aldığı, başka bir ifadeyle belirtilen ibarenin "Amerikan tarzı eğitim verildiği" gibi bir açıklayıcılık taşımadığı, bu sebeple kullanımın 556 sayılı KHK"nın 12. maddesi kapsamında ticari ve sanayi konularıyla ilgili olarak hukuka aykırılık taşımayan dürüstçe bir kullanım olduğunun kabulünün de olanaklı bulunmadığı, başvuru kapsamında yer alan 16 ve 41. sınıf ürün ve hizmetlerin davacı markalarının kapsamındaki ürün ve hizmetler ile aynı türden olduğu, zira ürün ve hizmetlerin birbirini tamamladığı, aynı dağıtım kanallarından geçtikleri, aynı işyerlerine sunuldukları, birbirleri yerine ikamet edilme ve rekabet etme olanaklarının bulunduğu gerekçesiyle davanın kabulüne, davalı .... ...."nın 2014/M-16258 sayılı kararının iptaline, diğer davalı adına tescilli 2013/21051 sayılı markanın hükümsüzlüğüne karar verilmiştir.
Karara karşı davalılar vekilleri tarafından istinaf yoluna başvurulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince, her iki tarafın markalarının asıl ve ayırt edici unsuru, zayıf nitelikteki "AMERİKAN ÜNİVERSİTESİ" ibaresinden oluşsa da yerel mahkeme kabulünün aksine, davacı markalarının bazılarında, ayırt edici nitelikte bir ... şekli varken, davalı şirket başvurusunda şekil unsuru bulunmadığı, düz yazıdan ibaret davacı markalarına gelince, davalı başvurusunda yer alan "UAÜ-IAU" kısaltmalarının, davalı başvurusunu davacı markalarından ayırdığı gibi, "ULUSLARARASI-INTERNATIONAL" ibarelerinin de zayıf nitelikteki davalı başvurusu ile davacı markaları arasında iltibası önlediği, ayrıca markaların kullanılacağı 41. sınıf eğitim ve öğretim hizmetlerinin tüketicilerinin büyük çoğunluğunun da dikkat düzeyi yüksek ailelerinden oluştuğu dikkate alındığında tarafların markaları arasında 556 sayılı KHK"nın 8/1-b maddesi anlamında benzerlik bulunmadığı gerekçesiyle davalı ... ve Marka Kurumu vekili ile davalı ... Ltd. vekilinin istinaf başvurusunun kabulü ile İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılmasına, davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarak yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK"nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen nihai kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi HMK"nın 369/1. ve 371. maddelerinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına göre usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 13,00 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 12/03/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.