Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/4667 Esas 2022/2642 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada İstanbul 7. Asliye Ticaret Mahkemesi'nce verilen 07.05.2019 gün ve 2019/131 - 2019/293 sayılı kararı onayan Daire'nin 01.03.2021 gün ve 2020/3717 - 2021/1861 sayılı kararı aleyhinde davacılar vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacılar vekili, davacı ... ile davalı arasında araç alım-satımına ilişkin anlaşma yapıldığını, karşılığında dava konusu malen kayıtlı, 130.000,-TL bedelli, avalistin davacı ... olduğu bononun bu anlaşma gereğince davacı ... tarafından davalıya verildiğini, ancak davalı tarafından araç devrinin yapılmadığını, bu nedenle davacıların davalıya bonodan dolayı borçlu olmadıklarını belirterek bonodan dolayı borçlu olunmadığının tespiti ile tazminata karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davalının, davacı ...'ya borç olarak 130.000,-TL değerinde altın verdiğini, karşılığında dava konusu bononun düzenlenerek davalıya verildiğini, davacılar ile araç devri konusunda bir anlaşmalarının olmadığını savunarak, davanın reddi ile davalı lehine tazminata karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece bozma ilamına uyularak davanın reddine dair verilen karar davacılar vekilinin temyizi üzerine Dairemizce onanmıştır.
Bu kez davacılar vekili karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
(1) Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davacılar vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen sair karar düzeltme itirazlarının reddi gerekir.
(2) Dava, bonoya dayalı menfi tespit istemine ilişkindir.
Yemin, taraflardan birinin davanın çözümünü ilgilendiren bir olayın doğru olup olmadığı konusunu, kanunda belirtilen usule uyarak, mahkeme önünde, kutsal sayılan değerlerle teyit eden ve kesin delil vasfı yüklenmiş sözlü açıklamalardır (03.03.2017 tarihli ve 2015/2 E., 2017/1 K. sayılı YİBK). Bir ispat vasıtası olan yeminin konusu HMK'nın 225. maddesine göre, davanın çözümü bakımından önem taşıyan, çekişmeli olan ve kişinin kendisinden kaynaklanan vakıalardır. Yemini kendisine ispat yükü düşen taraf teklif edebilir. Mahkemece davacıya yemin teklif etme hakkının hatırlatılması için, delil listesinde açıkça yemin deliline dayanılmış olması yeterlidir.
İspat yükü kendisine düşen davacı yan, gerek dava dilekçesinde yer alan deliller arasında, gerekse delil listesinde açıkça ‘’yemin’’ deliline dayanmış olup, mahkemece davacı tarafa yemin teklif hakkının hatırlatılması ve oluşacak sonuç çerçevesinde bir karar verilmesi gerekirken, yemin teklif etme hakkı hatırlatılmaksızın hüküm tesisi doğru olmamış, davacılar vekilinin karar düzeltme isteminin kabulü ile Dairemizin 01.03.2021 tarih ve 2020/3717 Esas – 2021/1861 Karar sayılı onama ilamının kaldırılarak, hükmün davacılar yararına bozulmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin sair karar düzeltme itirazlarının REDDDİNE, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin karar düzeltme isteminin kabulü ile Dairemizin 01.03.2021 tarih ve 2020/3717 Esas – 2021/1861 Karar sayılı onama ilamının kaldırılarak, hükmün davacılar yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin, temyiz ilam ve karar düzeltme harcının karar düzeltme isteyen davacılara iadesine, 31/03/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.