Mahkemesi :İş Mahkemesi


Dava, davacının hizmet süresinin tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilâmında belirtildiği şekilde davanın kabulüne  karar  verilmiştir.
Hükmün, davalılar vekilleri  tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ...  tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Davanın yasal dayanağı 506 sayılı Yasanın 79/10. maddesi ve 5510 Sayılı Yasanın 86. maddesi olup bu tür sigortalı hizmetlerin tespitine ilişkin davaların, kamu düzeniyle ilgili olduğu ve bu nedenle de özel bir duyarlılıkla ve özenle yürütülmesinin zorunlu ve gerekli bulunduğu açıktır. Bu çerçevede, hak kayıplarının ve gerçeğe aykırı sigortalılık süresi edinme durumlarının önlenmesi, temel insan haklarından olan sosyal güvenlik hakkının korunabilmesi için, bu tür davalarda tarafların gösterdiği kanıtlarla yetinilmeyip, gerek görüldüğünde resen araştırma yapılarak kanıt toplanabileceği de göz önünde bulundurulmalıdır.
6100 sayılı HMK’nın 297. maddesinin (2). fıkrasında “hükmün sonuç kısmında, gerekçeye ait herhangi bir söz tekrar edilmeksizin, taleplerden her biri hakkında verilen hükümle, taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların, mümkünse sıra numarası altında açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gereklidir”, hükümleri öngörülmüş olup, hüküm sonucu kısmında gerekçeye ait her hangi bir söz tekrar edilmeksizin isteklerin her biri hakkında verilen hükümle taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların mümkünse sıra numarası altında birer birer açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gerekir. Zira tarafların o dava yönünden, hukuk düzenince hangi nedenle haklı veya haksız görüldüklerini anlayıp değerlendirebilmeleri ve Yargıtay’ın hukuka uygunluk denetimini yapabilmesi için, ortada, usulüne uygun şekilde oluşturulmuş; hükmün hangi nedenle o içerik ve kapsamda verildiğini ayrıntılarıyla gösteren, ifadeleri özenle seçilmiş ve kuşkuya yer vermeyecek açıklıktaki bir gerekçe bölümünün ve buna uyumlu hüküm fıkralarının bulunması, zorunludur. Davacı vekiline 20.11.2013 tarihli celsede verilen süre üzerine, davacı vekili talebini açıklamış ve davayı sadece ... ve ... ortaklığına yönelttiğini ve bu ortaklıkta 2003-2010 yılları arasında davacının çalıştığının tespitini istediklerini beyan etmiştir.
Davacının talebi 2003-2010 yılları arasında çalıştığının tespiti olması karşısında mahkemece davanın kabulüne denmek suretiyle 01.08.2003-31.12.2008 tarihleri arasında 2.240 gün çalıştığının tespitine karar verilmiş, tam kabul kararı verilmiş gibi yargılama giderlerine hükmedilmiş ve davalılar vekili lehine vekalet ücretine hükmedilmiştir. Yukarıda belirtilen  ilkeler  çerçevesinde kabul ve red edilen talepler açıkça gösterilmemiştir. Gerekçeli karar içeriğinde de, davacının talebinin reddedilen kısımlarının gerekçesine yer verilmemiştir.
Mahkemece, açıklanan maddi ve hukuki olgular üzerinde durulmadan yetersiz gerekçe ile ve çelişkili hüküm fıkrasının kurulması usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O hâlde,  davalılar vekillerinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları hükmün sair yönleri incelenmeksizin kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenle, sair temyiz nedenleri incelenmeksizin hükmün BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalılardan ... ve ..."a iadesine, 30.11.2017  gününde oy birliğiyle karar verildi.