MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Mağdurenin aşamalardaki beyanları, doktor raporu, savunma ile tüm dosya kapsamı nazara alındığında sanığın, evlenme hususunda anlaşarak kaçtıkları mağdureyle geceyi geçirdikleri evde nitelikli cinsel istismar eylemine yönelik başladığı icrai hareketlerini tamamlamasına ciddi bir engel durum bulunmamasına rağmen eylemine kendiliğinden son verdiği dikkate alındığında, sanığın kastının çocuğun nitelikli cinsel istismarına yönelik olmadığı, 5237 sayılı TCK"nın 36. maddesi delaletiyle eylemin aynı Kanunun 103/1. maddesinde düzenlenen çocuğun cinsel istismarı suçunu oluşturduğu nazara alınarak bu suçtan mahkumiyeti yerine yazılı şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarına teşebbüs suçundan cezalandırılmasına karar verilmesi,
Sanığın, kovuşturma evresinde mağdurenin fiziki yapısı itibarıyla yaşının büyük olduğunu düşündüğüne dair savunması, mağdurenin beyanları ile tüm dosya içeriği nazara alındığında, olayda 5237 sayılı TCK"nın 30. maddesinde düzenlenen hata hükümlerinin uygulanma koşullarının bulunup bulunmadığı tartışıldıktan sonra hükme varılması gerekirken eksik gerekçe ile yazılı şekilde mahkumiyet hükmü kurulması suretiyle 5271 sayılı CMK"nın 230. maddesine muhalefet edilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafisi ile katılan mağdure vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 20.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.