Yağma - Hırsızlık suçundan dönüşen - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2018/777 Esas 2020/3234 Karar Sayılı İlamı

6. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/777
Karar No: 2020/3234
Karar Tarihi: 01.10.2020

Yağma - Hırsızlık suçundan dönüşen - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2018/777 Esas 2020/3234 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanık Kaya hakkında hırsızlık suçundan dönüşen yağma suçundan mahkumiyet kararı verilmiştir. Ancak, yerel mahkeme tarafından karar verilirken, mükerrirlere özgü infaz rejimi ve suçun işleniş şekli gibi durumlar yeterince dikkate alınmamıştır. Bu nedenle, 15.04.2020 tarihinde yayımlanan 7242 sayılı Kanunun 10. maddesi ve 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesinde yapılan değişikliklerin infaz aşamasında göz önünde bulundurulması gerektiği belirtilmiştir. Yağma suçunun 5237 sayılı TCK'nin 149. maddesinin 1. fıkrasının (c) ve (h) bentlerine aykırı olarak gece vakti birden fazla kişi ile işlendiği anlaşılmıştır. Bu nedenle, ceza belirlenirken bu durumun dikkate alınması ve alt sınır aşılması gerekirken yapılması gereken ceza uygulamasının yeterli düzeyde olmadığı gerekçesiyle karar bozulmuştur. Ayrıca, yargılama giderleri konusunda da yanlış bir karar verilmiştir. Sanık Kaya'ya verilen cezayla ilgili olarak 5237 sayılı TCK'nin 58. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanması gerekmektedir.

6. Ceza Dairesi 2018/777 E. , 2020/3234 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Yağma, (Hırsızlık suçundan dönüşen)
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Hüküm fıkrasında, temyiz dışı olan sanık ... Kaya hakkında 5237 sayılı TCK’nin 58. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilmesi, yerinde düzeltilmesi olanaklı maddi hata olarak kabul edilmiştir.
15.04.2020 gün ve 13100 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanunun 10. maddesi ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinde yapılan değişikliğin, infaz aşamasında gözetilmesi olanaklı görülmekle; yağma suçunun 5237 sayılı TCK’nin 149. maddesinin 1. fıkrasının (c) ve (h) bentlerine aykırı biçimde gece vakti birden fazla kişi ile birlikte işlendiğinin anlaşılması karşısında, aynı Yasanın 61. maddesi uyarınca temel ceza belirlenirken bunların değerlendirilmesi ve alt sınır aşılarak ceza uygulaması yapılması gerekirken, yetersiz ve oluşa uygun düşmeyen gerekçe ile yazılı şekilde hüküm kurulması, karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Yargılama giderlerinin her bir sanığın sebep olduğu tutar kadar ayrı ayrı yükletilmesi gerektiği gözetilmeden, “Sanıklardan eşit şekilde tahsiline” karar verilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nin 326/2. maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ..., ..., ... savunmanları ile sanık ..."in temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak hükmün yargılama giderlerinin alınmasına ilişkin bölümünden, “Sanıklardan eşit şekilde tahsili ile” kelimelerinin çıkartılarak, yerine “Sanıkların neden oldukları yargılama giderlerinden ayrı ayrı sorumlu tutulmalarına” kelimelerinin eklenmesi suretiyle; eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 01.10.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.