MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Kiracılık sıfatının tespiti


Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı kiracılık sıfatının tespiti davasına dair karar, davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Dava, kiracılık sıfatının tespiti istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş hüküm davalı kiralayan tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı davalı Vakıflar idaresine ait taşınmazı ilk olarak 04.10.1994 başlangıç tarihli sözleşme ile kiraladığını, sözleşmenin davalı idare tarafından 6570 sayılı yasanın geçici 6.maddesi uyarınca iptal edilmesi üzerine 28.04.1998 başlangıç tarihli yeni bir sözleşme yapıldığını bu sözleşmenin 31.12.1998 tarihinden itibaren yıldan yıla yenilendiğini, sözleşmedeki artış şartına uyarak kira paralarını davalı idareye ödediğini davalının en son 04.10.2011 tarihli yazısı ile taşınmazın yatırım programına alındığından bahisle feshi ihbarda bulunduğunu, 6570 sayılı yasa uyarınca tek yanlı fesih hakkının sadece kiracıya verildiğini, kiralayanın böyle bir hakkı olmadığını belirterek kiracılığın tespitini istemiştir. Davalı vekili davanın reddini savunmuş mahkemece 6570 sayılı yasaya tabi davaya konu taşınmaz yönünden davalının fesih bildiriminin yasada öngörülen tahliye nedenlerine uymadığı gerekçesi ile davanın kabulüne karar verilmiştir.
2886 Sayılı Devlet İhale Kanununun 5737 Sayılı Kanunun 79/c maddesi ile değişik “Ecrimisil ve Tahliye” başlıklı 75.maddesinin 3. ve 4.fıkrasında; “kira sözleşmesinin bitim tarihinden itibaren işgalin devam etmesi halinde, sözleşmede hüküm var ise ona göre hareket edilir, aksi halde ecrimisil alınır. İşgal edilen taşınmaz mal, idarenin talebi üzerine bulunduğu yer mülkiye amirince en geç onbeş gün içinde tahliye ettirilerek, idareye teslim edilir.” hükmü bulunmaktadır. Bu madde önceleri sadece ... tarafından bu kanun hükümlerine göre kiraya verilen taşınmazlar hakkında uygulanırken, 13.7.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5393 Sayılı Belediye Kanununun 15/p-3 maddesi hükmüyle belediye taşınmazları 5538 Sayılı Kanunun 26/b maddesi uyarınca İl Özel İdareleri ve son olarak 5737 Sayılı Kanunun 79/c maddesi uyarınca Vakıflar Genel Müdürlüğüne ait taşınmazlar hakkında da uygulanması öngörülmüştür. Bu madde ile adı geçen kurumlara tahliye konusunda bir ayrıcalık tanınmıştır. Yasal süre bitiminden itibaren ecrimisil alınacağı hüküm altına aldığından, 2886 Sayılı Yasanın 1.maddesi uyarınca usulüne uygun yeni bir sözleşme yapılmadıkça kiracıyı fuzuli şagil kabul etmek gerekir.
..., Vakıflar Genel Müdürlüğü, İl Özel İdareleri ve belediyeler 2886 Sayılı Yasa uyarınca kiraya verdikleri taşınmazlarını, kira süresi sonunda, işgal ne kadar süre devam ederse etsin kiralananın 6570 Sayılı Yasaya ya da Borçlar Kanununa tabi olup olmadığına bakılmaksızın her zaman gerek mahkemeden gerekse mülkiye amirinden tahliyesini isteyebilirler. Ecrimisil olarak alınması gereken paranın “kira parası” adı altında alınmış veya ödenmiş olması, taraflar arasındaki kira sözleşmesinin yenilendiği anlamına gelmez.
Olayımızda; taraflar arasında düzenlenen 28.04.1998 başlangıç ve 31.12.1998 bitiş tarihli kira sözleşmesi konusunda uyuşmazlık bulunmamaktadır. Taşınmaz 2886 sayılı Yasa uyarınca kiraya verildiği tarafların ve mahkemenin kabulündedir. Sözleşme 6570 Sayılı Kanunu’nun 11. maddesi uyarınca yıldan yıla yenilenerek uzamış ise de; Vakıflar Genel Müdürlüğüne 2886 Sayılı Yasanın 75. maddesinden yararlanma hakkı tanıyan 5737 Sayılı Kanunun (79/c md.) yürürlüğe girdiği 27/02/2008 tarihini izleyen yenilenen son dönemin bittiği 31.12.2008 tarihi itibariyle sözleşmenin sona erdiğinin kabulü gerekir, artık bu tarihten sonra yasa gereği sözleşmenin 6570 Sayılı Kanunun 11. maddesi uyarınca yıldan yıla yenilenmesi olanağı kalmadığından davalı kiracı fuzuli şagil durumuna düşmüştür. Bu nedenle mahkemece davanın reddine karar vermek gerekirken yazılı gerekçe ile davanın kabulüne karar verilmesi doğru olmadığından hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428.maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 05.02.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.