MAHKEMESİ :İş Mahkemesi


DAVA : Davacı, ihbar tazminatı, fazla mesai, hafta tatil ile emekli ikramiyesine ilişkin vergi iadesi alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, iş sözleşmesinin haksız şekilde işverence feshedildiğini, açtığı işe iade davasının kesinleşmesi üzerine süresinde işe başlatılma talebinde bulunmasına rağmen işverence işe başlatılmadığını ileri sürerek, ihbar tazminatı, fazla çalışma, hafta tatili ve emekli ikramiyesine ilişkin vergi iadesi alacaklarını istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, zamanaşımı def"inde bulunmuş ve davacıya fesihte ihbar süresi verildiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davalı tarafından ıslaha karşı ileri sürülen zaman aşımı definin dikkate alınıp alınamayacağı taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Zamanaşımı, alacak hakkının belli bir süre kullanılmaması yüzünden dava edilebilme niteliğinden yoksun kalmasını ifade eder. Bu tanımdan da anlaşılacağı üzere zamanaşımı, alacak hakkını sona erdirmeyip sadece onu "eksik bir borç" haline dönüştürür ve alacağın dava edilebilme özelliğini ortadan kaldırır.
Bu itibarla zamanaşımı savunması ileri sürüldüğünde, eğer savunma gerçekleşirse hakkın dava edilebilme niteliği ortadan kalkacağından, artık mahkemenin işin esasına girip onu incelemesi mümkün değildir.
Somut olayda; davacının 23.05.2012 harçlandırma tarihli ıslah dilekçesinin 30.05.2012 tarihinde davalı vekiline tebliğ edildiği ve davalı vekilince iki haftalık kanuni süre içinde ıslaha karşı zamanaşımı def"inde bulunulduğu anlaşılmaktadır. Dava konusu fazla çalışma ve hafta tatili alacakları bakımından, ıslah tarihinden geriye doğru beş yıl gidildiğinde 23.05.2007 tarihinden önceki dönemin zamanaşımına uğradığı açıktır. Dava konusu fazla çalışma ve hafta tatili alacakları da en son 30.06.2005 tarihine kadar olan dönem için hesaplandığına göre, anılan alacakların dava dilekçesinde talep edilen tutarlar dışındaki miktarlarının zamanaşımına uğradığı sabittir. Bu durumda, anılan alacaklar bakımından sadece dava dilekçesinde talep edilen tutarların hüküm altına alınması gerekirken, ıslaha karşı zamanaşımı def"in hatalı değerlendirilmesi neticesinde 16.07.2005-19.09.2005 tarihleri arasındaki dönem için yapılan hesaplamaya itibarla sonuca gidilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 05.04.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.