Hırsızlık - konut dokunulmazlığını ihlal - mala zarar verme - 6136 sayılı Kanun"a muhalefet - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2016/8460 Esas 2016/12304 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
17. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/8460
Karar No: 2016/12304
Karar Tarihi: 28.11.2016

Hırsızlık - konut dokunulmazlığını ihlal - mala zarar verme - 6136 sayılı Kanun"a muhalefet - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2016/8460 Esas 2016/12304 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, bir sanığın hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal, mala zarar verme ve 6136 sayılı Kanun'a muhalefet suçlarından dolayı mahkumiyetine hükmetti. Temyiz incelemesi sonucunda, sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükmün adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığı belirtildi ve bu noktada temyiz istemi reddedildi. Diğer suçlar konusunda ise hukuken geçerli ve elverişli kanıtların incelenmesi sonunda suçların sanık tarafından işlendiği kabul edildi ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık görülmedi. Ancak, hükmün bazı bölümleri TCK'nın 53. maddesine aykırı davranıldığı için bozuldu ve yeniden yargılama yapılmadan, maddelerin çıkartılması ve bazı düzeltmeler yapılması sonucunda hüküm onandı.
Kanun maddeleri: 6217 sayılı Yasa'nın 26. maddesi, 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun'a eklenen geçici 2. madde, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi, T.C. Anayasa Mahkemesi'nin 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı.
17. Ceza Dairesi         2016/8460 E.  ,  2016/12304 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal, mala zarar verme, 6136 sayılı Kanun"a muhalefet
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    Yerel mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
    1-Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
    Mala zarar verme suçundan doğrudan hükmolunan adli para cezasının miktar ve türüne göre; 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Yasa"nın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000,00 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından, sanık ..."ın temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
    2-Sanık hakkında hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal ve 6136 sayılı Kanun"a muhalefet suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
    Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
    Ancak;
    1-5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin (c) fıkrasındaki, velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından hak yoksunluğunun yalnız kendi altsoyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceğinin gözetilmemesi suretiyle aynı maddenin üçüncü fıkrasına aykırı davranılması, ayrıca T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
    2-Ortak yapılan yargılama giderlerinin, payı oranında alınmasına karar verilmesi halinde sanığın payına düşen 9,66 TL"nin CMK"nın 324/4. maddesine 6352 sayılı Kanun"un 100. maddesiyle eklenen değişiklik gözetilerek, terkin edilecek miktar olan 20,00 TL"nin altında kaldığının anlaşılması karşısında, hazineye yükletilmesine karar verilmesi gerektiğinin düşünülmemesi,
    Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."ın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olmasından kaynaklanan zorunluluk nedeniyle; "TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin olan tüm kısımların" hükümlerden çıkartılması ile yerlerine "TCK"nın 53. maddesinin Anayasa Mahkemesi"nin 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da gözetilmek suretiyle uygulanmasına" cümlelerinin eklenmesi, hüküm fıkrasından yargılama giderlerinin sanık ..."dan tahsiline ilişkin kısmın çıkartılarak yerine ""ortak yargılama gideri olarak hesaplanan 29,00 TL"den sanık ..."ın payına düşen 9,66 TL"nin CMK"nın 324/4. maddesine 6352 sayılı Kanun"un 100. maddesiyle eklenen değişiklik doğrultusunda hazineye yükletilmesine"" cümlesinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28.11.2016 gününde oybirliği ile karar verildi.






    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.