Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/971 Esas 2022/2764 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
(FİKRİ VE SINAI HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ SIFATIYLA)


TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Muğla 1. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 19.11.2020 tarih ve 2018/379 E. - 2020/413 K. sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilin restoran hizmetleri alanında 2011/41885 sayılı tescilli "KERVAN+şekil" unsurlu markanın sahibi olduğunu, davalının, müvekkillerine ait markayı gerek işletmelerinin tabelasında, gerekse menülerde, kurye araçlarının üzerinde, tanıtım gereçlerinde, personel kıyafet ve önlüklerinde, restoranda kullanılan sarf malzemelerin üzerinde izinsiz olarak kullandığını ileri sürerek marka hakkına tecavüzün tespiti, önlenmesi ve şimdilik 5.000,00 TL maddi, 10.000,00 TL manevi tazminata karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı, açılan davanın hukuki dayanaktan yoksun olduğunu, kullanımının davacının marka hakkına tecavüz oluşturmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, Dairemizin bozma ilamı ve tüm dosya kapsamına göre; davalıya ait işletme adının davacının tescilli markasına tecavüz ettiğinin anlaşıldığı, ancak dava açıldıktan sonra davalının işletme adından ‘’Kervan’’ ibaresini çıkardığı, davalının bu vaki tecavüzü nedeniyle bilikişi raporuyla 8.854,85 TL maddi tazminat talep edilebileceği belirlenmiş ise de taleple bağlı kalınarak 5.000,00 TL maddi tazminatın tahsili gerektiği ve ayrıca tecavüzün süresi, boyutu, tarafların ekonomik ve içtimai durumları birlikte değerlendirildiğinde 5.000,00 TL manevi tazminatın uygun olduğu gerekçesiyle davanın kabulüne, davalının, davacının marka hakkına tecavüz ettiğinin tespitine, tecavüzün yargılama sırasında sona ermiş olması nedeniyle tecavüzün önlenmesine ilişkin bir karar verilmesine yer olmadığına, 5.000,00 TL maddi, 5.000,00 TL manevi tazminatın dava tarihi olan 24.11.2014 tarihinden itibaren yasal faiz uygulanmak suretiyle davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 512,20 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 04/04/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.