19. Hukuk Dairesi Esas No: 2017/5099 Karar No: 2018/2789 Karar Tarihi: 17.05.2018
Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2017/5099 Esas 2018/2789 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Menfi tespit davasının bozma ilamına uygun olarak yapılan yargılamada verilen hüküm kısmen kabul, kısmen rededilmiştir. Davalı vekilinin temyiz dilekçesi, usulüne uygun muhtıraya rağmen temyiz harcını yatırmaması nedeniyle reddedilmiştir. Dosyadaki yazılara göre, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmadığı için, davacının temyiz itirazları reddedilmiştir. Kararda belirtilen kanun maddesi HUMK’un 434/3 maddesidir, bu maddeye göre, eksik harç ödenmesi durumunda mahkemece ya da Yargıtay tarafından bir karar verilebilir. Ayrıca, Yargıtay Büyük Genel Kurulu'nun 1984/5 E.- 1985/1 K sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı ve 01.06.1990 tarihli ¾ sayılı İçtihadı Birleştirme Kararına da atıfta bulunulmuştur.
19. Hukuk Dairesi 2017/5099 E. , 2018/2789 K.
"İçtihat Metni"
.....
Taraflar arasındaki menfi tespit davasının bozma ilamına uyularak yapılan yargılaması sonucunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabul, kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün davacılar vekilince duruşmalı, davalı vekilince duruşmasız olarak temyiz edilmesi üzerine ilgililere çağrı kağıdı gönderilmişti. Belli günde davacılar vekili Av. ... geldiğinden, diğer taraftan gelen olmadığından duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatın sözlü açıklamaları dinlenildikten ve temyiz dilekçelerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü. -KARAR- (1) Her ne kadar mahkemece verilen hüküm davalı vekilince 19.09.2017 tarihli dilekçe ile temyiz edilmiş ise de, davalı vekili mahkemece usulüne uygun olarak çıkartılan ve tebliğ olunan harç tamamlanması hakkındaki muhtıraya rağmen, süresi içinde yatırması gereken temyiz harcını yatırmamıştır. Harca tabi işlemlerde Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 1984/5 E.- 1985/1 K. sayılı, 25.1.1985 günlü İçtihadı Birleştirme Kararında, harç alınmadan temyiz defterine kaydedilen dilekçeler için HUMK’un 434/3 maddesindeki eksik harç ödenmesi halinde yapılacak işlemle ile ilgili kuralın benzetme yolu ile uygulanacağı belirtilmiştir. Usulüne uygun muhtıraya rağmen temyiz harcının/harçlarının ikmal edilmemesi halinde mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 tarihli ¾ sayılı İçtihadı Birleştirme Kararına göre Yargıtay tarafından da karar verilebileceği benimsenmiş olduğundan, davalı vekilinin temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir. (2) Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı doğrultusunda inceleme yapılıp hüküm verilmiş olmasına, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına, bozmanın kapsamı dışında kesinleşmiş olan yönlere ilişkin temyiz itirazları incelenemeyeceğine göre, davacılar vekilinin yerinde olmayan bütün temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir. SONUÇ: Yukarıdaki (1) nolu bend uyarınca davalı vekilinin temyiz dilekçesinin reddine, (2) nolu bende açıklanan nedenlerle hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, peşin harcın istek halinde temyiz eden davalıya iadesine, 17/05/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.