Hırsızlık - konut dokunulmazlığını ihlal - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/18479 Esas 2016/12278 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/18479
Karar No: 2016/12278
Karar Tarihi: 24.11.2016

Hırsızlık - konut dokunulmazlığını ihlal - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/18479 Esas 2016/12278 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada sanıkların hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyetlerine karar verilmiştir. Ancak T.C. Anayasa Mahkemesi'nin 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı doğrultusunda TCK'nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, birlikte işlenen suçlardan dolayı yargılama giderlerinin sanıklar tarafından paylaşılması gerektiği hususu gözardı edilmiştir. Bu nedenlerle, mahkeme kararı temyiz edilmiş ve Yargıtay 17. Ceza Dairesi tarafından hükümler BOZULMUŞTUR. Kararda geçen kanun maddeleri ise şu şekildedir: TCK'nın 53. maddesi, 5271 sayılı CMK'nın 326/2. maddesi, 5320 sayılı Yasa ve 1412 sayılı CMUK'nun 322. maddesi.

17. Ceza Dairesi 2015/18479 E. , 2016/12278 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
2-5271 sayılı CMK"nın 326/2. maddesi uyarınca birlikte işlenmiş suçlar nedeniyle mahkum edilmiş olan sanıkların sebebiyet verdikleri yargılama giderlerinden ayrı ayrı, ortak yargılama giderlerinden de paylarına düşen miktarda eşit olarak sorumlu tutulmaları gerektiğinin düşünülmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ve sanık ..."ın temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olmasından kaynaklanan zorunluluk nedeniyle; "TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin olan tüm kısımların" hükümden çıkartılması ile yerine "TCK"nın 53. maddesinin Anayasa Mahkemesi"nin 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da gözetilmek suretiyle uygulanmasına" ibaresi eklenmesi ile yine hüküm fıkrasından “Sarfına sebebiyet verilen 3 adet davetiye bedeli 24,00 TL, Bilirkişi ücreti 200,00 TL yargılama giderinin sanıklar ... ve ... eşit olarak tahsiline, kalan yargılama giderlerinin kamu üzerinde bırakılmasına.” cümlesinin çıkarılarak yerine ""Sarfına sebebiyet verilen 3 adet davetiye bedeli 24,00 TL, Bilirkişi ücreti 200,00 TL yargılama giderinin sanıklardan payları oranında ayrı ayrı tahsiline” cümlesinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 24.11.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.