Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2020/4892 Esas 2021/3951 Karar Sayılı İlamı

Sanık ... hakkında çocuğun cinsel istismarı suçundan gerçekleştirilen yargılama sonucunda atılı suçtan mahkumiyetine dair İstanbul 31. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 10.07.2018 gün ve 2017/289 Esas, 2018/316 Karar sayılı hükme yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine dair İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 20. Ceza Dairesince verilen 16.10.2018 gün ve 2018/2917 Esas, 2018/1587 Karar sayılı ilamın katılan Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı vekili ile sanık müdafisi tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairemizin 08.05.2019 gün ve 2018/10489 Esas, 2019/9621 Karar sayılı ilamı ile hükmün bozulması yönündeki kararına İstanbul 31. Ağır Ceza Mahkemesince direnilerek kurulan 14.11.2019 gün ve 2019/305 Esas, 2019/479 Karar sayılı ilamın sanık müdafisi tarafından temyiz edilmesi üzerine 02.12.2016 günlü, 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 24.11.2016 günlü, 6763 sayılı Kanunun 38. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 10. maddenin iki ve üçüncü bentlerine istinaden direnme kararıyla ilgili değerlendirme yapılmak üzere Dairemize gönderilen dosya tetkik edildi, 5271 sayılı CMK"nın 299/1. maddesi uyarınca takdiren duruşmasız yapılan incelemede gereği görüşüldü:
Dairemizin 08.05.2019 gün ve 2018/10489 Esas, 2019/9621 sayılı bozma kararı usul ve kanuna uygun olup ilk derece mahkemesince anılan ilama yönelik kurulan 14.11.2019 gün ve 2019/305 Esas, 2019/479 Karar sayılı direnme ilamında belirtilen gerekçeler yerinde görülmediğinden Reddiyle, 6763 sayılı Kanunun 38. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 10. maddenin üçüncü bendine istinaden anılan direnme kararıyla ilgili hüküm kurulmak üzere dosyanın Yargıtay Ceza Genel Kurulunca incelenmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 01.06.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.