MAHKEMESİ : Kadastro Mahkemesi

Taraflar arasındaki orman tahdidine itiraz davasının yapılan yargılaması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı ... ve arkadaşları vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içindeki tüm belgeler incelenip, gereği düşünüldü;

K A R A R

Davacı ve birleştirilen dosya davacıları, ... köyü, ... yaylası mevkiinde bulunan taşınmazlarının ormanla ilgisi bulunmadığı ve 1940"lı yıllarda bu yerlerle ilgili orman sınırı dışına çıkarılmalarına ilişkin kararlar bulunduğu halde, yörede 2007 yılında yapılan orman kadastrosu sırasında orman alanı içinde bırakıldığını ileri sürerek, işlemin iptali ile orman sınırları dışına çıkarılması istemiyle dava açmışlardır.
Mahkemece, taşınmazların orman sayılan yerlerden olduğu ve sözü edilen kararların uygulanma imkanı bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, hüküm bir kısım davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava dilekçesindeki açıklamaya göre dava, 6831 sayılı Kanunun 11. maddesine göre 6 aylık sürede açılan orman kadastrosuna itiraza ilişkindir.
Çekişmeli taşınmazın bulunduğu yerde 1940 yılında 3116 sayılı Kanuna göre yapılıp kesinleşen orman kadastrosu ile 6831 sayılı Kanuna göre yapılıp 31.07.2007 - 31.01.2008 tarihleri arasında ilân edilerek kesinleşen orman kadastrosu ve 3302 sayılı Kanunla değişik 2/B uygulaması vardır.
İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye göre; çekişmeli taşınmazların yörede 1940 yılında 3116 sayılı Kanun hükümlerine göre yapılıp kesinleşen orman kadastrosu sınırları içinde kaldığı, kural olarak, tahdidin kesinleştiği yerlerde, bir yerin orman olup olmadığı kesinleşmiş tahdit haritasının uygulanmasıyla çözümlenir ise de; bu sınırlandırmada 4785 sayılı Kanun hükümlerinin nazara alınmış olması halinde sağlıklı çözüme ulaşılacağı, zira, 3116 sayılı Kanun ile sadece devlet ormanları belirlenmiş olup, bu yasaya göre, 13.07.1945 tarihinden önce yapılan sınırlandırmalar sonucu oluşup kesinleşen tahdit haritaları, orman olarak sınırlandırılan alanların bu niteliğini kesinleştirmekle birlikte; orman sınırları dışında kalan taşınmazların orman niteliğini ve hukuki durumunu saptamakta yetersiz kaldığından, bu şekildeki taşınmazların orman olup olmadığının 4785 ve 5658 sayılı kanun hükümlerine göre çözümlenmesi gerekeceği, mahkemece bu durum gözönünde bulundurularak 1965 ve 1995 tarihli resmi belgelere göre yapılan araştırma inceleme sonunda da; taşınmazların kısmen orman sayılan, kısmen de 6831 sayılı Kanunun 17/2. maddesinde ifade edilen orman içi açıklık niteliğindeki yerlerden olduğu, üzerlerinde 200 yaşa kadar orman ağaçları bulunduğu, davacıların dayandığı, tarafları ... ve Orman Yönetimi olan, ... köyünde 110 hektar taşınmazın orman sınırları dışına çıkarılmasına ilişkin kararın uygulama imkanının bulunmadığı, kaldı ki; itiraza konu orman kadastro çalışmasında, herhangi bir nedenle sınırlama dışı kalmış ormanların, orman sınırı içine alınması yetkisinin de olduğu gözönünde bulundurularak, yazılı şekilde karar verilmesinde isabetsizlik bulunmadığına göre, davacıların temyiz itirazlarının reddi ile usul ve yasaya uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenlere yükletilmesine 14.09.2015 günü oy birliğiyle karar verildi.