Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : 960,95 TL maddi ve 2.000 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak
davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Tebliğnamede, hükmü davacı tarafın da temyiz ettiği kabul edilerek görüş belirtilmiş ise de, davacı vekilinin davalı tarafın temyiz dilekçesine cevap verdiği ve kararın onanmasını talep ettiği, davacı vekilinin temyize cevap dilekçesinde hükmü temyiz ettiğine dair bir ibare bulunmadığı anlaşılmakla tebliğnamedeki bu hususa ilişkin görüş ile maddi ve manevi tazminat miktarı toplamı 2.960,95 TL olup ve karar tarihi itibarıyle uygulanmakta olan HUMK’un 427 ve ek 4. maddelerindeki temyiz sınırının 2.080 TL olması ve hükmün miktar yönünden temyizi kabil olması nedeniyle tebliğnamedeki davalı vekili yönünden hükmün kesin olduğuna ilişkin görüşe iştirak edilmemiştir.
Tazminat davasının dayanağı olan Sincan 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 01.11.2010 tarihli ve 2010/49 esas, 2010/231 karar sayılı dava dosyasının incelenmesinde; sanığın (davacının) taksirle öldürme suçundan tutuklu kaldığı, yapılan yargılama sonunda beraatine hükmedildiği, hükmün temyiz incelemesi sonucu onanarak 02.10.2013 tarihinde kesinleştiği, tazminat davasının 11.02.2014 tarihinde, CMK’nın 142/1. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemede açıldığı, kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmış, davacının tutuklama tarihi olan 19.01.2010 tarihinden itibaren faiz talep ettiği gözetilmeden dava tarihinden itibaren faize hükmedilmesi temyiz edenin sıfatına göre bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin inceleme sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, davalı vekilinin yargı merciince yapılan işlemin mevzuata uygun olduğuna, manevi tazminat miktarının fazla olduğuna, reddedilen miktar üzerinden davalı lehine de vekalet ücreti verilmesi gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 15.06.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.