Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2020/990 Esas 2020/6238 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/990
Karar No: 2020/6238
Karar Tarihi: 23.06.2020

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2020/990 Esas 2020/6238 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın hırsızlık suçuyla mahkumiyetine hükmeden yerel mahkeme kararı, temyiz edilmiştir. Yapılan inceleme sonucu, suçun sanık tarafından işlendiği kabul edilmiş ve suçların nitelendirilmesinde usul ve yasaya aykırılık bulunmamıştır. Ancak daha önceki bir mahkumiyet hükmünün tekerrür esası olarak kullanılması yanlış olduğundan karar bozulmuştur. Sanığın adli sicil kaydı esas alınarak cezasının tekerrür infazı uygulanması, cezaların infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanması kararlaştırılmıştır. Mahkeme kararı 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 58/6. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 326. maddesi ile 5275 sayılı Kanunun 108/2. maddelerine göre düzenlenmiştir.

17. Ceza Dairesi 2020/990 E. , 2020/6238 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, uyulan bozmaya, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre; isnat edilen suçun, sanık tarafından işlendiğini kabulde ve suçların nitelendirilmesinde usûl ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir. Ancak;
Manavgat 2. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 14.10.2014 tarih, 2014/421 Esas ve 2014/596 Karar sayılı mahkumiyet hükmü yalnız sanık tarafından temyiz edilip dairemizce 5237 sayılı TCK’ nun 196. maddesine aykırılığı nedeni ile bozulmuş olmakla, bu hükümde Manavgat 2. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2006/650 Esas ve 2008/148 Karar sayılı ilamına konu 10 ay hapis cezasının tekerrür uygulamasına esas alındığı halde bozmadan sonra bu kez Adana 1. Ağır Ceza Mahkemesi’nin 2005/328 Esas ve 2008/148 Karar sayılı kararı ile hükmedilen 10 yıl hapis cezası esas alınarak mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş sanık ...’ın temyiz nedeni bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeple BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın aynı Kanunun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün olduğundan, hüküm fıkrasından tekerrüre ilişkin bölüm çıkartılarak yerine, “Sanığın adli sicil kaydına konu Adana 1. Ağır Ceza Mahkemesi’nin 2005/328 Esas ve 2008/148 Karar sayılı ilamının tekerrüre esas olduğu anlaşıldığından, 5237 sayılı TCK"nun 58/6. maddesi gereğince sanığa hükmolunan cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezaların infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına"; ancak sanığın kazanılmış hakkı nedeni ile, bozma sonrası kurulan hükümde 1412 sayılı CMUK"nun 326/son maddesi gözetilerek, 5275 sayılı Kanunun 108/2. maddesine göre koşullu salıverilmeye eklenecek sürenin, yanılgılı uygulama sonucu hükümde gösterilen Manavgat 2. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2006/650 Esas ve 2008/148 Karar sayılı ilamına konu 10 ay hapis cezası nedeniyle koşullu salıverilmeye eklenecek süreden fazla olamayacağına karar verilmek suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 23.06.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi