Esas No: 2022/2221
Karar No: 2022/2747
Karar Tarihi: 04.04.2022
Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2022/2221 Esas 2022/2747 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davacının, 13.500 TL ardiye ücreti borcu bulunmadığının tespiti, 9.561,70 EURO maddi tazminat ile 30.000 TL manevi tazminatın davalıdan tahsili istemiyle açtığı dava sonucunda, İlk Derece Mahkemesi tarafından kısmen kabul edilmiş, Bölge Adliye Mahkemesi'nin istinaf kararı sonrasında ise yeniden hüküm kurulmuştu. Davalı vekilinin temyiz istemi reddedildi ve ek kararın onanması kararı verildi. Karara göre, temyiz olunan miktarın kesinlik sınırları içinde bulunmasından dolayı ek kararın onanması gerektiği belirtildi. Kararda, 6100 sayılı HMK'nın 362/1-a ve 370/1 maddeleri ile 372 maddesi de detaylı bir şekilde açıklandı.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 12. HUKUK DAİRESİ
Taraflar arasında görülen davada Bakırköy 4. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 08.04.2019 tarih ve 2018/717 E- 2019/410 K. sayılı kararın taraf vekilleri tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf istemlerinin kabulüne dair İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 12. Hukuk Dairesi'nce verilen 30.12.2021 tarih ve 2019/1671 E- 2021/1990 K. sayılı kararın davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine verilen temyiz talebinin reddine dair 07.03.2022 tarihli ek kararın duruşmalı olarak Yargıtay'ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, 6100 sayılı Kanun'un 369. maddesi gereğince miktar veya değer söz konusu olmaksızın duruşmalı olarak incelenmesi gereken dava ve işlerin dışında bulunduğundan duruşma isteğinin reddiyle dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Dava, 13.500,00 TL ardiye ücretinden borçlu bulunulmadığının tespiti, 9.561,70 EURO (27.059,00 TL) maddi tazminat ile 30.000,00 TL manevi tazminatın davalıdan tahsili istemine ilişkindir. İlk Derece Mahkemesince yapılan yargılama sonucunda davanın kısmen kabulüne karar verilerek 13.500,00 TL. ardiye ücretinden dolayı davacının borçlu olmadığının tespitine, 8.716, 92 EURO (24.505,88 TL) maddi tazminatın ve 610.-Euro iadesine karar verilen ürün değerinin davalıdan tahsiline, fazlaya ilişkin maddi tazminat talebi ile manevi tazminat talebinin reddine karar verilmiş, bu karara karşı taraf vekillerinin yaptığı istinaf başvurusu ise Bölge Adliye Mahkemesince kabul edilerek, vekalet ücretleri yönünden İlk Derece Mahkemesi kararı kaldırılmış ve yeniden hüküm kurulmuş, davalı vekilinin bu karara ilişkin temyiz talebi ise yine Bölge Adliye Mahkemesinin 07.03.2022 tarihli ek karar ile HMK’nın 362/1-a maddesi gereğince reddedilmiş olup, davacılar vekilince Bölge Adliye Mahkemesinin ek kararı temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, ek kararın dayandığı gerektirici sebeplere, hükmolunan yabancı para alacağının dava tarihindeki efektif satış kuru karşılığı TL ile TL cinsinden alacakların tutarı dikkate alındığında temyiz olunan miktarın 6100 sayılı HMK 362/1 – a maddesinde öngörülen kesinlik sınırları içerisinde bulunmasına göre ek karara yönelik temyiz isteminin reddi ile ek kararın onanmasına karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle davalı vekilinin ek karara yönelik temyiz isteminin reddi ile HMK 370/1 maddesi gereğince ek kararın ONANMASINA, HMK 372 maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, davalıdan temyiz harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına,04/04/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
