Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2010/5540 Esas 2010/8053 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Davacı tarafından, davalı aleyhine 30.04.2007 gününde verilen dilekçe ile elatmanın önlenmesi istenmesi üzerine bozma kararına uyularak yapılan duruşma sonunda; davanın kesin hüküm nedeniyle reddine dair verilen 04.02.2009 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacı ..., mahkemenin 04.02.2009 günlü 2008/74 esas 2009/14 esas numaralı hükmünü 16.02.2009 tarihinde harcını vermek suretiyle temyiz etmiş ise de temyiz itirazlarından 27.04.2009 tarihli dilekçesi ile vazgeçtiğini bildirmiştir. Davacının bu son beyanı dilekçesi ekine alınarak onaylanan kimlik bilgileri ile de doğrulanmaktadır.
Davacı kararı temyiz etmediğinden ve davanın diğer yanı tarafından da temyiz edilmediğinden mahkemenin 04.02.2009 tarihli hükmü kesinleşmiştir. Temyizden vazgeçme iradesinin diğer tarafın hata, hile ve ikrarın sonucu sağlandığı iddiaları bir yargı hükmü ile kanıtlanmadığı sürece vazgeçme iradesinin yok sayılması mümkün değildir. Kararı temyiz eden davacı böyle bir belge ile iddiasını kanıtlayamadığına göre 01.12.2009 tarihli temyiz itirazlarını değerlendirerek bir sonuca bağlamak mümkün değildir. Davacının talebinin bu nedenle reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacının 01.12.2009 tarihli dilekçesinin REDDİNE, yatırılan temyiz harcının istek halinde yatırana iadesine, 08.07.2010 tarihinde oybirliği ile karara verildi.