Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2022/5242 Esas 2022/6436 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : TCK'nin 86/2, 86/3-a-e, 62, 53, 58. maddeleri uyarınca 6 ay 7 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına dair kararı

TÜRK MİLLETİ ADINA

Mahalli mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Gerekçeli karar başlığında suç tarihinin yazılmaması mahallinde hükme eklenmesi mümkün eksiklik olarak görüldüğünden bozma nedeni yapılmamıştır.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun suç niteliği tayin, takdire ilişen cezayı azaltıcı sebebin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre bozma üzerine verilen hükümde eleştiri ve düzeltme nedenleri dışında isabetsizlik görülmediğinden, katılan vekilinin; sanığın üst sınırdan cezalandırılması ve takdiri indirim hükümlerinin uygulanmaması gerektiğine ilişkin ve yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine,
Ancak;
1) Sanığın adli sicil kaydında tekerrüre esas olabilecek başka sabıkasının bulunmadığı da gözetildiğinde; tekerrüre esas alınan ... (Kapatılan) 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 27/06/2006 tarih ve 2006/121 Esas, 2006/451 Karar sayılı ilamı ile TCK'nin 86/2, 86/3-a, 62, 52. maddeleri uyarınca doğrudan 3000 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına dair mahkumiyet hükmünün, 15.04.2020 tarihli ve 31100 sayılı Resmî Gazete'de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 14.04.2020 tarihli ve 7242 sayılı Kanun'un 17. maddesi ile 5271 sayılı CMK'nin 272. maddesinin son fıkrasına eklenen "Bu suretle verilen hükümler tekerrüre esas olmaz." şeklindeki ibaresi gereğince tekerrüre esas alınamayacağı gözetilmeksizin, mükerrir kabul edilerek sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nin 58. maddesi hükmünün uygulanması,
2) Sanık hakkında eşe karşı kasten yaralama suçundan açılan kamu davasında yürütülen yargılama neticesinde mahkumiyet kararı verilmesine ve mağdura karşı işlenen suç bakımından 6284 sayılı Kanun'un 20/2. maddesi kapsamında suçtan zarar gören konumunda bulunan Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığının 5271 sayılı CMK'nin 237/2. maddesi uyarınca katılan, vekilinin ise katılan vekili olarak davaya katılmasına karar verilmiş olmasına karşın katılan kurum lehine vekalet ücretine hükmedilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 05.09.2022 gününde oy birliği ile karar verildi.