MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
.

DAVA : Davacı, fazla mesai, şua izin alacağı ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davalı üniversiteye bağlı hastanede radyoloji teknikeri olarak çalıştığını belirterek davacının fazla mesai, ulusal bayram ve genel tatil günleri ücretlerinin ödenmediğini beyanla fazla mesai ücreti, şua izin alacağı, ulusal bayram ve genel tatil ücreti, dini bayram çalışması ücreti alacağı davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasındaki uyuşmazlık davacının çalışmasına göre radyasyona maruz kalıp kalmadığı ve şua izini hükümlerinden ve fazla mesai hesabında 3153 sayılı Kanun"a Ek 1. madde hükümünden yararlanıp yararlanmayacağı noktasındadır.
Davacı radyoloji teknikeri olarak röntgen ve radyom ile sürekli çalıştığını beyan etmiştir. Davalı taraf ise davacının radyona maruz kalmadığını savunmuştur.
Hal böyle olunca mahkemece davacının görev tanımına göre çalıştığı mahalde radyoloji uzmanı eşliğinde keşif yapılarak, gerekirse çalışma kayıtları değerlendirmeye tabi tutularak olmadığı takdirde şahitler mahalde dinlenerek, davacının çalıştığı yer, çalıştığı cihaz, davacının ilgili bölümde, sürekli ve fiilen çalışıp çalışmadığı, radyasyon engelleyici teknoloji bulunup bulunmadığı etraflıca araştırılıp belirlendikten sonra tüm deliller birlikte değerlendirilerek davacının talepleri doğrultusunda gerekli inceleme yapılarak sonuca gidilmelidir.
3-Kabule görede 30.01.2010 tarihinde Resmi Gazete"de yayınlanan 5947 sayılı Üniversite ve Sağlık Personelinin Tam Gün Çalışmasına ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 9. maddesi ile 19.04.1937 tarihli ve 3153 sayılı Radyoloji, Radiyom ve Elektrikle Tedavi ve Diğer Fizyoterapi Müesseseleri Hakkında Kanuna eklenen ek maddede "iyonlaştırıcı radyasyonla teşhis, tedavi veya araştırmanın yapıldığı yerler ile bu iş veya işlemlerde çalışan personelin haftalık çalışma süresi otuzbeş saattir. Bu süre içerisinde, Sağlık Bakanlığınca çıkarılacak yönetmelikte belirtilen radyasyon dozu limitleri de ayrıca dikkate alınır. Doz limitlerinin aşılmaması için alınması gereken tedbirler ile aşıldığı takdirde izinle geçirilecek süreler ve alınacak diğer tedbirler Sağlık Bakanlığınca çıkarılacak yönetmelikle belirlenir," hükmüne yer verilmiştir. Bu düzenleme yürürlüğe girdikten sonra davacı davalı işyerinde çalışmaya başladığından çalışmaları hesaplanırken haftalık çalışma saatinin otuzbeş olduğu dikkate alınarak haftalık fazla çalışma süresi belirlenmelidir. Söz konusu kanun değişikliği göz ardı edilerek hazırlanan bilirkişi raporuna dayanılarak karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, 05.04.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
.