Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2016/2205 Esas 2016/10223 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : 12.892,44 TL maddi ve 10.000 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine.

Davacı vekilinin 29.04.2014 tarihli dilekçesi ile müvekkili davacının bir suç soruşturması nedeniyle tutuklu kaldığını, yapılan yargılama sonunda üzerine atılı suçtan beraatine hükmedildiğini belirterek CMK’nın 141. ve devamı maddeleri gereğince maddi ve manevi tazminat istemine ilişkin açılan davanın kısmen kabulü kararı, davalı vekili ve davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Tazminat davasının dayanağı olan Ankara 11. Ağır Ceza Mahkemesinin, 2008/113 Esas - 2013/157 Karar sayılı ceza dava dosyasının incelenmesinde; sanığın (davacının) suç işlemek amacıyla örgüt kurma ve rüşvet alma suçlarından tutuklu kaldığı, yapılan yargılama sonunda beraatine hükmedildiği, hükmün temyiz edilmeksizin 12.02.2014 tarihinde kesinleştiği, tazminat davasının 29.04.2014 tarihinde, CMK’nın 142/1. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye açıldığı, kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmış, davalı vekilinin gerekçeli karar başlığına yazılmaması mahallinde ilavesi mümkün eksiklik, gerekçeli karar başlığında "Koruma tedbirleri nedeni ile tazminat" olan dava adının "suç" olarak yazılması ise mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım hatası kabul edilmiştir.
Yapılan incelemeye, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre, davacı vekilinin tüm, davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
12.12.2014 tarihli duruşmada davacı tarafından yasal faizin tahliye tarihi olan 16.06.2008 tarihinden itibaren talep edilmesi karşısında kabul edilen tazminat miktarları için gözaltı tarihi olan 19.10.2007 tarihinden itibaren yasal faize hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hükmün 1. ve 2. bendinde yer alan “gözaltı tarihi olan 19/10/2007” ibarelerinin hükümden çıkartılarak yerlerine “tahliye tarihi olan 16/06/2008” ibarelerinin yazılması suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15.06.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.