1. Ceza Dairesi Esas No: 2020/265 Karar No: 2020/1110
Nitelikli kasten öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2020/265 Esas 2020/1110 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Muğla 1. Ağır Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanık bir kişinin nitelikli kasten öldürmeye teşebbüs suçundan 12 yıl 6 ay hapis cezası aldığı belirtilmiştir. Ayrıca, sanığın başka bir kişiyi öldürmek için azmettirdiği iddiasıyla da aynı cezaya çarptırıldığı ifade edilmiştir. Kararda, katılan Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı'nın sanık hakkında mağdur olan kişiyi temyiz etme yetkisi olmadığına dair bir açıklama yapılmış ve temyiz isteminin reddedildiği belirtilmiştir. Kararda, TCK'nin 82/1-c, 35/2, 62 ve 53. maddeleri uyarınca verilen ceza detaylı bir şekilde açıklanmıştır.
1. Ceza Dairesi 2020/265 E. , 2020/1110 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Muğla 1. Ağır Ceza Mahkemesi SUÇ : Nitelikli kasten öldürmeye teşebbüs HÜKÜM : 1- Sanık ... hakkında; ..."ı öldürmeye teşebbüsten TCK"nin 82/1-c, 35/2, 62, 53. maddeleri uyarınca 12 yıl 6 ay hapis cezası, 2-Sanık ... Y hakkında; ..."ın öldürülmesine teşebbüse azmettirmekten TCK"nin 38. maddesi delaletiyle TCK"nin 82/1-c-d, 35/2, 62, 53. maddeleri uyarınca 12 yıl 6 ay hapis cezası.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Katılan Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığının sanık ... hakkında mağdur...’ya yönelik nitelikli kasten öldürmeye teşebbüs suçunu temyiz etmeye hak ve yetkisi olmadığından temyiz isteminin CMUK"un 317. maddesi uyarınca REDDİNE karar verilmiştir. Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanıklar ... ve ...’nin mağdur...’yı nitelikli kasten öldürmeye teşebbüs suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçların niteliği tayin, takdire ilişen cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre bozma üzerine verilen hükümlerde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık ... müdafiinin sübuta, sanık ... müdafiinin sübuta, katılan Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı vekilinin sanık ... hakkında TCK’nin 62. maddesinin uygulanmaması gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükümlerin tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 02/06/2020 gününde oy birliği ile karar verildi.