Mahkemesi :Asliye Ceza
Suçlar : Şantaj, verileri hukuka aykırı olarak verme veya ele geçirme, özel hayatın gizliliğini ihlal
Hükümler : TCK"nın 107/2-1, 43/1, 53/1, 63; 136/1, 53/1, 63, 134/2-1, 53/1, 63. maddeleri gereğince mahkumiyet


Şantaj, verileri hukuka aykırı olarak verme veya ele geçirme ve özel hayatın gizliliğini ihlal suçlarından sanığın mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Anayasa Mahkemesinin, TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarına ilişkin 24.11.2015 günlü Resmi Gazete"de yayımlanan 08.10.2015 tarihli, 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilebileceği değerlendirilerek yapılan incelemede:
Oluşa ve dosya kapsamına göre, sanık ..."ın, yaklaşık bir yıl önce ayrıldığı kız arkadaşı olan mağdur ... ile bir başka erkek arasında arkadaşlık ilişkisi başladığını öğrenmesini müteakip, mağdurla tekrar buluşmak amacıyla mağdurun ve mağdurun GSM hattını değiştirmesinin ardından da 07.04.2014 günü farklı saatlerde mağdura iletilmek üzere mağdurun kuzeni olan tanık ..."un kullanımındaki cep telefonlarına mesajlar göndererek, mağdurun kendisiyle görüşmemesi halinde, onun şeref veya saygınlığına zarar verecek nitelikteki hususları açıklayacağı ve görüntülerini yayacağı tehdidiyle mağdura şantajda bulunup, 11.04.2014 günü, mağdurun adı, soyadı, iş yeri adresi gibi kişisel veri niteliğindeki bilgilerini içeren sahte facebook hesabı açarak, mağdurla beraber oldukları dönemde çektirdikleri mağdura ait özel görüntüleri bu hasap üzerinden yayımladığı ve zabıt katibi olarak görev yapan mağdurun şikayeti üzerine aynı gün adliye binası önünde kolluk görevlilerince yakalandığı olayda,
Sanığın üzerine atılı zincirleme şekilde şantaj, verileri hukuka aykırı olarak verme veya ele geçirme ve görüntü veya seslerin ifşa edilmesi suretiyle özel hayatın gizliliğini ihlal suçlarının sübut bulduğuna ve eylemlerin hukuki nitelendirmesine yönelik yerel mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiş; ancak, TCK"nın 136/1. madde ve fıkrasında bir yıldan dört yıla kadar hapis cezası öngörülmüş iken, anılan madde ve fıkrada, suç tarihinden önce, 06.03.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6526 sayılı Terörle Mücadele Kanunu ve Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 4. maddesi ile yapılan değişiklikle ceza miktarının iki yıldan dört yıla kadar hapis cezası olarak belirlenlendiği gözetilmeden, verileri hukuka aykırı olarak verme veya ele geçirme suçundan dolayı temel cezanın 1 yıl hapis cezası olarak tayin edilmesi ve şantaj suçunun yaptırımın TCK"nın 107/2. maddesi yollamasıyla aynı Kanun"un 107/1. maddesinde bir yıldan üç yıla kadar hapis ve beşbin güne kadar adli para cezası olarak düzenlenmesi karşısında sanığa hapis cezası yanında adli para cezası da tayin edilmesi gerektiğinin gözetilmemesi suretiyle sanığa eksik cezalar hükmedilmesi, aleyhe temyiz bulunmadığından, 07.04.2014-11.04.2014 olan suçların işlendiği tarihlerin, gerekçeli karar başlığına, “2013 Şubat ayı sonrası” olarak yazılması, mahallinde düzeltilebilir yazım yanlışlığı kabul edildiğinden, bozma sebebi sayılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin savunma haklarının kısıtlandığına, sanığa yüklenen suçların yasal unsurlarının oluşmadığına ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, eleştirilen hususlar dışında, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin isteme uygun olarak ONANMASINA, 15.06.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.