Esas No: 2021/1022
Karar No: 2022/2818
Karar Tarihi: 05.04.2022
Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/1022 Esas 2022/2818 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davacı, davalı bankanın yaptığı icra takibine dayanak 20/10/1999 tarihli kredi sözleşmesindeki imzanın kendisine ait olmadığını ve borçlu olmadığını iddia etmiştir. Mahkeme davacının iddiasını kabul ederek davanın kabulüne ve takip dayanağı olan sözleşmenin iptaline karar vermiştir. Dava, davalı banka tarafından temyiz edilmiştir. Yargıtay ise davacı lehine verilen kararı onamıştır.
Kanun maddeleri: İcra ve İflas Kanunu, Borçlar Kanunu.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada Borçka Asliye Hukuk Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 10.11.2020 tarih ve 2019/451 E. - 2020/138 K. sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı bankanın yaptığı icra takibine dayanak 20/10/1999 tarih ve 384 sayılı kredi sözleşmesindeki imzanın davacıya ait olmadığını ileri sürerek davacının borçlu olmadığının tespitine ve kötüniyet tazminatına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya göre, davacıya ait imzaların olduğu evrakların getirtilerek aldırılan bilirkişi kurulu raporuna göre inceleme konusu belgelerde davacıya atfen atılmış imzaların mevcut karşılaştırma belgelerindeki imzalarına kıyasla ve grafolojik tanı unsurları bakımından aralarında saptanan farklılıklara nazaran davacının el ürünü olmadığı kanaatine varıldığı, tüm hususlar birlikte değerlendirildiğinde davacının davalıya borçlu olmadığı, davanın bu nedenle kabulü gerektiği, davalı bankanın kötüniyetli olduğu yönünde herhangi bir delil de bulunmadığı gerekçesiyle davanın kabulü ile, davacının takip dayanağı 20/10/1999 tarihli ve 99/384 sayılı Tarımsal Krediler İkraz Sözleşmesi olan Borçka İcra Müdürlüğünün 2009/828 Esas sayılı dosyası nedeniyle davalıya borçu olmadığının tespitine, davacının tazminat talebinin reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 926,41 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 05/04/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
