Mahkemesi :İş Mahkemesi
Dava Türü : Alacak

YARGITAY İLAMI


Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay"ca incelenmesi davalılar vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalılar ..... ile ......"nin tüm, davalı ... ile davalı ..... .."nin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacı, davalı işyerinde temizlik işçisi olarak çalıştığını, sözleşmesinin haksız feshedildiğini belirterek kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla çalışma, hafta tatili, ulusal bayram genel tatil ve yıllık izin alacağının tahsilini talep etmiştir.
Davalılar cevap dilekçesi ile davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
4857 sayılı İş Kanununun 59 uncu maddesinde, iş sözleşmesinin feshi halinde kullanılmayan izin sürelerine ait ücretlerin, son ücret üzerinden ödenmesi gerektiği kurala bağlanmıştır. Ancak, Yasada izin ücreti için kesin bir ödeme günü belirlenmiş değildir. İş sözleşmesinin feshedildiği tarihte izin ücreti muaccel olur. Bununla birlikte, faiz başlangıcı bakımından işverenin ayrıca temerrüde düşürülmesi gerekir.
Dairemizce, iş sözleşmesinin feshinde ödenmesi gereken izin ücreti, geniş anlamda ücret içinde değerlendirilmemiş ve 4857 sayılı Kanunun 34 üncü maddesinde sözü edilen bankalarca mevduata uygulanan en yüksek faize karar verilemeyeceği kabul edilmiştir O halde, izin ücreti için uygulanması gereken faiz, yasal faiz olmalıdır.
Somut olayda, davacı, dava ve ıslah dilekçesinde yıllık izin alacağının en yüksek banka mevduat faiziyle tahsilini talep etmiş, mahkemece de davacının yıllık izin alacağının kabulüyle dava ve ıslah tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılar ... ile ......."den tahsiline karar verilmiştir.
Hüküm altına alınan yıllık izin ücretine yasal faiz oranını aşmamak üzere en yüksek banka mevduat faizi işletilmesi gerekirken doğrudan yasal faiz işletilmesi hatalı olup kararın bu nedenle bozulması gerekmekte ise de, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hüküm fıkrasının yıllık izin alacağına ilişkin,
"100,00 TL yıllık izin ücreti alacağına dava tarihinden itibaren yasal faiz yürütülmesine,
1.853,00 TL yıllık ücretli izin alacağına ıslah tarihi olan 22/04/2014 tarihinden itibaren yasal faiz yürütülmesine,” bentlerinin çıkarılarak yerine;
“100,00 TL yıllık izin ücreti alacağına dava tarihinden itibaren yasal faiz oranını aşmamak üzere en yüksek banka mevduat faizi yürütülmesine,
1.853,00 TL yıllık ücretli izin alacağına 22/04/2014 ıslah tarihinden itibaren yasal faiz oranını aşmamak üzere en yüksek banka mevduat faizi yürütülmesine,” rakam ve sözcüklerinin yazılmasına, hükmün düzeltilmiş şekli ile ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının davalı ..... . ile ....."ne yükletilmesine, temyiz harcının istek halinde davalı Belediyeye iadesine, üç şirket aynı dilekçe ile kararı temyiz ettiklerinden davalı ..... ..."ne harç iadesine yer olmadığına, 16/03/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.