Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2020/8942 Esas 2020/6222 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
17. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/8942
Karar No: 2020/6222
Karar Tarihi: 23.06.2020

Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2020/8942 Esas 2020/6222 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanık hakkında hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyet kararı vermiştir. Temyiz incelemesi sonucunda, konut dokunulmazlığının ihlali suçu yönünden TCK'nun ilgili maddesinin uygulanması gerektiği gözetilmemiş ve sanık, asli olarak iştirak ettiği suç için eksik ceza almıştır. Ancak mahkumiyetin kanuni sonucu olarak infaz evresinde TCK'nun ilgili maddeleri gereği uygulanması mümkündür. Anayasa Mahkemesi'nin kararı da infaz aşamasında gözetilebilir. Temyiz nedenleri yerinde görülmeyen hükümlerin onanması kararlaştırılmıştır.
Kanun maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 119/1-c maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 37/1. maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 39. maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi (1) numaralı fıkrasının (b) bendi
17. Ceza Dairesi         2020/8942 E.  ,  2020/6222 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
    HÜKÜM : Mahkumiyet


    Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü:
    Konut dokunulmazlığının ihlali suçu yönünden 5237 sayılı TCK’nun 119/1-c maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi; sanığın önceden alınan karar doğrultusunda, aralarındaki iş bölümü gereği, dava dışı... ... ile...olarak bildirdiği kişi tarafından evden hırsızlık yapıldığı sırada gözcülük yapmak suretiyle suça asli olarak iştirak ettiğinin anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK" nun 37/1. maddesi gereğince asıl fail olarak cezalandırılması gerekirken hatalı değerlendirme ile 5237 sayılı TCK"nun 39. maddesine göre uygulama yapılarak eksik ceza tayin edilmesi hususları aleyhe temyiz olmadığından; hak yoksunluklarına hükmedilirken yanılgılı hüküm kurulmuş ise de, mahkumiyetin kanuni sonucu olarak infaz evresinde resen ve doğru olarak, TCK"nun 53. maddesinin 1 ila 3. fıkralarında öngörüldüğü biçimde uygulanması mümkün görüldüğünden ve Anayasa Mahkemesinin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK"nun 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının da kapsam ve içerik itibarıyla infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceğinden, bozma nedeni yapılmamıştır.
    Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanık ... müdafiinin temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle eleştiriler dışında, usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 23.06.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.