Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/690 Esas 2022/2865 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Denizli Asliye Ticaret Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 19.12.2019 tarih ve 2019/251 E. - 2019/1374 K. sayılı kararın duruşmalı olarak Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava konusu meblağ 32.970 TL'nin altında bulunduğundan 6100 sayılı Kanun'un geçici 3/2. maddesi delaletiyle uygulanması gereken HUMK 3156 sayılı Kanunla değişik 438. maddesi gereğince duruşma isteğinin reddiyle incelemenin dosya üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili ile davalı arasında görülen Denizli 2. Asliye Hukuk Mahkemesi’nin 2001/625 E. - 2004/102 K. sayılı dava dosyasında 20.000.- TL alacağın yasal faizi ile tahsiline karar verildiğini, ilamın Denizli 3. İcra Müdürlüğü’nün 2004/2549 E. dosyası ile icraya konulduğunu, hükmün temyizi üzerine Yargıtay 11. Hukuk Dairesi’nin 2004/7982 E. - 2005/4620 K. sayılı ilamı ile bozulduğunu, bozmaya uyularak verilen kararın yine Yargıtay 11. Hukuk Dairesi’nce 2005/508 E. - 2006/194 K. sayılı ilam ile alacağın avans faizi ile tahsiline ibaresi konularak düzeltilerek onandığını ve karar düzeltme istemlerinin red olunarak, kararın kesinleştiğini, bunun üzerine, Denizli 3. İcra Müdürlüğü’nün 2004/2549 E. sayılı icra dosyasından kesinleşen ilamın tamamen infazı için muhtıra gönderildiğini ve davalının ödeme yaptıktan sonra muhtıranın iptali için icra mahkemesinde dava açtığını ve Denizli 2. İcra Mahkemesi'nin 15/05/2012 tarih 2011/474 E. - 2012/283 K. sayılı kararı ile kesinleşen Denizli 2. Asliye Hukuk Mahkemesi'nin 2005/508 – 2006/194 K. sayılı ilamına aykırı şekilde karar verilerek, icra dosyasından 19.799,05 TL ödenmesi için 18/04/2013 tarihli muhtıra gönderildiğini ileri sürerek, 18/04/2013 tarihli muhtıranın iptalini, borçlu olmadıklarının tespitini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacının ilama bağlı alacağının icra takibinde talep edebileceği tutarın icra mahkemesi kararıyla belirlendiğini ve müvekkili kurumun fazla ödemesinin bulunması nedeniyle muhtıra gönderildiğini beyan ederek, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece bozmaya uyularak yapılan yargılama toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre, ilamların infaz edilecek kısmının hüküm bölümü olduğu, hükmün içeriğinin aynen infazı gerektiği ve gerek icra dairesi ve gerekse sınırlı yetkili icra mahkemesinin ilamın infaz edilecek kısmını yorum yolu ile belirleme yetkisine sahip olmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 26,30 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 06/04/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.