Kasten yaralama - mala zarar verme - nitelikli olarak konut dokunulmazlığını ihlal etme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2020/2169 Esas 2020/4132 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/2169
Karar No: 2020/4132
Karar Tarihi: 16.03.2020

Kasten yaralama - mala zarar verme - nitelikli olarak konut dokunulmazlığını ihlal etme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2020/2169 Esas 2020/4132 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında kasten yaralama ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyet hükmü verildiği ve temyiz itirazının incelenmesinde adli para cezasına mahkumiyet hükmünün temyizi mümkün olmadığı belirtildi. Konut dokunulmazlığını ihlal etme suçu yönünden ise uzlaşma önerisinin yapıldığı ancak yeni düzenleme karşısında uzlaşma önerisinde bulunulması gerektiği anlaşıldığından atılı suçlar yönünden uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği vurgulandı. 5237 sayılı TCK'nın 7/2. maddesi uyarınca, suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur. 31/03/2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu\"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan adli para cezasına mahkumiyet hükmü temyiz edilemez. 6763 sayılı Kanun'un 35. maddesi ile değiştirilen 5271 sayılı CMK'nın 254. maddesi uyarınca, atılı suçlar yönünden aynı Kanunun 253. maddesinde belirtilen esas ve usûle göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması gerekmektedir.

13. Ceza Dairesi 2020/2169 E. , 2020/4132 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kasten yaralama, mala zarar verme, nitelikli olarak konut dokunulmazlığını ihlal etme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Sanık hakkında kasten yaralama ve mala zarar verme suçlarından verilen hükümlerin temyiz itirazının incelenmesinde;
14/04/2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31/03/2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından sanığın temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
II-Sanık hakkında konut dokunulmazlığını ihlal etme suçundan verilen hükmün temyiz itirazının incelenmesinde ise;
Hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesinin 3. fıkrasında yer alan ""etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlar ile"" ibaresinin madde metninden çıkarıldığı, 5237 sayılı TCK"nın 7/2. maddesi uyarınca; ""Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur."" hükmü de gözetilerek sanığın eylemine uyan 5237 sayılı TCK"nın 151. maddesinde tanımı yapılan mala zarar verme suçunun uzlaşma kapsamına alındığı, konut dokunulmazlığını ihlali suçu yönünden ise uzlaşma önerisinin yapıldığı tarihte 5271 sayılı CMK"nın 253/3. maddesinde engel bulunduğu gözetilerek yeni düzenleme karşısında bu suç yönünden de uzlaşma önerisinde bulunulması gerektiği anlaşılmış olmakla; TCK"nın 2. ve 7. maddeleri de gözetilerek, atılı suçlar yönünden 6763 sayılı Kanunun 35. maddesi ile değişik CMK"nın 254. maddesi uyarınca aynı Kanunun 253. maddesinde belirtilen esas ve usûle göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan diğer yönleri incelenmeyen hükmün açıklanan nedenle 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca, tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 16/03/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.