Kasten yaralama suçundan sanık ...’ın beraatine dair Trabzon 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 02.10.2015 tarihli ve 2013/240 Esas, 2015/312 sayılı kararının o yer Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 3. Ceza Dairesinin 16.02.2017 tarihli ve 2016/5104 Esas, 2017/1496 karar sayılı ilamı ile bozulmasını müteakip, yeniden yapılan yargılama sonucunda sanığın kasten yaralama suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 86/1 ve 62. maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 231/5. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair Trabzon 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 14.12.2017 tarihli ve 2017/130 Esas, 2017/679 sayılı kararına karşı yapılan itirazın reddine ilişkin mercii Trabzon 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 19.03.2018 tarihli ve 2018/123 değişik iş sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığı’nın 16.11.2018 tarih ve 2018/12073 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 23.11.2018 tarih ve 2018/94232 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi.
Mezkur ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre, mercii Trabzon 1. Ağır Ceza Mahkemesince yalnızca şekil şartları yönünden yapılan inceleme sonucunda itirazın reddine karar verilmiş ise de,
Benzer bir olaya ilişkin olarak Yargıtay 8. Ceza Dairesinin 24.05.2018 tarihli ve 2017/21670 Esas, 2018/5880 karar sayılı ilamında yer alan, “..Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.01.2013 gün ve 2012/534 Esas, 2013/15 sayılı kararında da belirtildiği üzere, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair karara karşı yapılan itiraz üzerine, merciin incelemesini sadece şekli olarak değil, 5271 sayılı Kanun"un 267-271. maddeleri uyarınca hem maddi olay hem de hukuki yönden incelenmesi gerektiği...” şeklindeki açıklamalara nazaran, itiraz mercii tarafından sanık müdafiinin esasa yönelik itirazları konusunda inceleme yapılarak sonucuna göre bir karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, sadece hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin koşulların var olup olmadığı yönünden değerlendirme yapılarak itirazın reddine karar verilmesinde, isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK"nin 309. maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Adalet Bakanlığının kanun yararına bozma isteyen yazısına dayanan tebliğnamede ileri sürülen düşünce yerinde görüldüğünden; Trabzon 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 19.03.2018 tarihli ve 2018/123 değişik iş sayılı kararının 5271 sayılı CMK"nin 309/4. maddesi gereğince kanun yararına BOZULMASINA, müteakip işlemlerin mahallinde yerine getirilmesine, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 09.01.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.