Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2009/3599 Esas 2010/218 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... ve ... aleyhine 08/05/2008 gününde verilen dilekçe ile manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 30/12/2008 günlü kararın Yargıtay’ca duruşmalı olarak incelenmesi davalılar vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne ve miktar itiibariyle duruşma isteminin reddine karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava basın yoluyla kişilik haklarına saldırıdan dolayı uğranılan manevi zararın ödetilmesi istemine ilişkindir.
Yerel mahkemece istemin bir bölümü kabul edilmiş; karar, davalılar tarafından temyiz olunmuştur.
Davacı, davalı yazarın köşe yazısında kendisine hakaret ettiğini, katıldığı bir televizyon programında kendine özgü anlatımla davalı köşe yazarlarından dert yandığını, yayında ismi geçmeyen davalı yazarın, hakkını aramak yerine yazdığı yazı ile kişilik haklarına saldırıda bulunduğunu ileri sürerek manevi tazminat isteminde bulunmuştur.
Davalılar ise, haberin eleştiri sınırları içinde kaldığını, davacının katıldığı bir televizyon programında, hakkında yazı yazan köşe yazarları için çok ağır sözler söylediğini, davalı yazarın da davacı tarafından yapılan hakaretleri kendisine iade ettiğini, Kral TV"deki bu programdan sonra kanala RTÜK tarafından uyarma cezası verildiğini, kendisine söz söyleyen kimselerin manevi kişiliklerine eleştiri sınırlarının da ötesinde saldırıda bulunulduğunun belirlendiğini, Gazeteciler Cemiyeti tarafından kınanan davacının eleştiri sınırları içinde kalan yazıya katlanması gerektiğini belirterek istemin reddedilmesi gerektiğini savunmuşlardır.
Dosya içeriğinden, RTÜK tarafından davacının konuk olduğu bir televizyon kanalında, kendisi hakkında yazı yazan köşe yazarlarını hedef alarak yaptığı açıklamalar nedeni ile "argo, hakaretamiz, küfürlü ve genel ahlaka aykırı" sözlerin yer alması ve bu sözlerin dil kuralını bozarak yozlaştırdığı gerekçesiyle televizyon kanalına "uyarı" yaptırımı uygulandığı anlaşılmaktadır.
Dava konusu köşe yazısında yer alan sözler hukuka aykırı olup davacının kişilik haklarına saldırı oluşturacak niteliktedir. Ancak davalı yazarın, davacının kendisi ile ilgili olarak yazı yazan köşe yazarları hakkında bir televizyon kanalında yaptığı açıklamalarda söylediği sözleri aynen davacıya yönelterek davacıyı eleştirildiği anlaşılmaktadır. Şu durumda, davacının haksız eylemi nedeni ile davaya konu köşe yazısının yazılmasına yol açtığı benimsenerek Borçlar Yasası"nın 44/1. maddesi uyarınca tazminat isteminin tümden reddedilmesi gerekir.
Yerel mahkemece açıklanan olgular gözetilerek, istemin tümden reddedilmesi gerekirken, yerinde olmayan yazılı gerekçeyle davalıların manevi tazminat ile sorumlu tutulmuş olmaları usul ve yasaya uygun düşmediğinden kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda gösterilen nedenlerle BOZULMASINA; bozma nedenine göre öteki yönlerin şimdilik incelenmesine yer olmadığına ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 18/01/2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.